Ik was in de tuin bezig.
In januari 2019 hebben we ons nieuwe huis gekocht, met veel grote bomen en struiken in de tuin.
De meeste bomen en struiken zijn eruit. Maar hier en daar zitten nog stammen.
Toen we er kwamen wonen stond de tuin heel vol. Een prachtig gezicht al het groen, maar hierdoor kwam er weinig licht naar binnen. Met elke struik die weg ging, stroomde het licht meer en meer naar binnen.
Vanaf het zijaanzicht was ons huis niet te zien. Nu wel. Onze tuin ziet er kaal uit ( wat voor nu ook even de bedoeling is), hij lijkt klaar voor nieuwe planten, Niets was minder waar. Toen ik begon te graven stuitte ik op heel veel wortels en stenen. Om de tuin gebruiksklaar te maken moest ik eerst de wortels verwijderen en de stenen.
Zo is het in ons leven ook. Soms kunnen er dingen in de tuin van ons leven staan die prachtig zijn, maar waardoor het licht van God ons niet of nauwelijks kan bereiken.
Samen met God mogen we deze dingen voor Zijn aangezicht brengen en opruimen. Onder de oppervlakte kunnen ook veel dingen zitten. Dingen die we niet zien, maar die wel opgeruimd moeten worden om nieuwe groei toe te kunnen staan.
Als we onze tuin aanpakken. Krijgen we ruimte , worden de stenen, die zo zwaar liggen, opgeruimd en komen we los van de wortels/ banden die ons vasthouden.
Alleen dan kunnen we meer en meer genieten van de gaven en talenten die God in ons leven heeft gelegd.
Als wij tot bloei komen stralen we dit uit naar de mensen om ons heen. Die op hun beurt genieten.
Durf jij samen met God je tuin aan te pakken?