101 DAGEN CHALLENGE
Op 21 september ben ik begonnen aan deze challenge.
Waarom omdat ik mensen wil inspireren. Om deze laatste 101 dagen van 2022 nog specialer maken dan ze al gaan worden. Want elke dag is speciaal.
Scrol naar beneden om mijn blogs te lezen

101 dagen challenge – dag 101
FINISH
Het is klaar
Missie volbracht
101 dagen achter elkaar een blog geschreven.
Met een zucht van verlichting kijk ik terug op de afgelopen maanden.
Ik twijfelde toen ik aan deze challenge begon of ik het vol kon houden, maar het is gelukt.
Ik ben trots op mijn prestatie.
Dankbaar voor de inspiratie
Dankbaar voor de bemoedigingen gaande deze weg.
Soms zag ik het niet zitten en juist dan kwam er een bemoediging in de vorm van een appje, een kaart, telefoontje, bericht via sociale media. Altijd precies op het juiste moment.
Ik ben dankbaar, maar ook opgelucht dat deze challenge klaar is.
Ondanks dat ik regelmatig vooruit schreef lag er wel veel druk op.
Ik wilde het goede schrijven, op de juiste toon. Mensen inspireren, motiveren en bemoedigen.
Tijdens deze challenge kwam ik er weer achter dat ik dit niet kan.
Geen woord van wat ik schrijf kan mensen raken, als Gods Geest de woorden niet zegent.
God is mijn grote inspiratiebron
Mijn veilige haven
Mijn Leidsman
Hij is mijn Alpha en Omega
De reden van mijn bestaan.
Ik ben een goede coach, blogger, moeder, vrouw omdat Het God is die mij leidt.
Ik wil deze challenge dan ook eindigen door God de eer te geven die Hem toekomt.
Want met U ren ik door een legerbende, met mijn God spring ik over een muur.
Psalm 18:30 HSV, 2 Samuel 22:30
Wat ga ik nu doen?
Mijn werk als coach blijf ik doen.
Daarnaast blijf ik frequent blogs schrijven
Ik ben bezig met mijn tweede boek (mijn eerste boek is een E-book)
Wel ga ik meer nadenken over de mensen die ik wil coachen en waarom ik die mensen wil coachen.
Ook wil ik meer training gaan schrijven en geven.
Ga ik coach trajecten geven dit betekent een iDNA-scan met 5 coachgesprekken voor een vaste goedkopere prijs dan individuele gesprekken.
Ook ga ik meer video’s opnemen.
De video’s die ik nu heb gemaakt, aanpassen, passender maken.
Dat was een begin
Dan rest mij nog u/ jou als lezer te bedanken voor al die uren die je besteed hebt aan het lezen van mijn blogs.
Ik bid je Gods rijke zegen en Zijn Shalom in 2023.
Lieve groeten Gabriëlle Ton
Gabriëlle Coaching “with a shepherds heart”

101 dagen challenge – dag 100
HULP
Het leven is een puzzel. Verschillende gebeurtenissen in je leven vallen als puzzelstukjes in elkaar. Maar wat als je puzzelstukje niet past of je de plek niet kunt vinden.
Samen met jou wil ik kijken naar de puzzelstukjes in je leven. Bij welk puzzelstukje ben je. En meer nog waar pas jij in het geheel. Doe je het werk wat bij je past? Waar krijg jij energie van en wat vreet energie?
Durf jij anders te zijn dan anderen? Wie ben jij? Jij bent uniek, on of a kind, enige in zijn soort.
De Engelsen hebben er een mooi gezegde voor: the elephant in the room.
Oftewel een probleem dat overduidelijk aanwezig is, maar waar niemand het echt over wil hebben.
Ik wil het graag met jou over de olifant in je leven hebben.
Kun jij echt leven vanuit jouw hart, jouw passie. De passie waarvan ik geloof dat God deze in je heeft gelegd, of doe jij dingen, omdat je ze moet doen, omdat je familie/ omgeving vinden dat dit bij je past? Of doe je de dingen omdat ze nu eenmaal op je pad komen?
Waar gaat jouw hart écht sneller van kloppen? Samen met jou wil ik kijken naar welke dingen het dichtst bij jouw hart liggen. Samen kijken of we jouw dromen helder in beeld kunnen krijgen. Je helpen om die keuzes te maken die in jouw hart liggen. Want als jij echt vanuit je hart kunt gaan leven zal je van binnenuit in beweging gaan komen. Want dan kun je niet anders. Dan doe je echt dat, waarvoor jij gemaakt bent.
In het leven kunnen onverwachte moeilijke gebeurtenissen plaatsvinden.
De gebeurtenissen kunnen ervoor zorgen dat je vast komt te zitten op bepaalde gebieden van je leven.
Vanuit mijn eigen ervaringen in het leven weet ik als geen ander wat de meerwaarde is van een coach/begeleider, die op bepaalde punten in iemand zijn leven meeloopt en mee denkt en daar waar nodig bijstuurt.
Ik vind het een voorrecht om samen met jou op weg te gaan. Op weg naar een leven zoals God het voor jou bedoeld heeft. Leven vanuit de waarheid die Hij over jou spreekt
Mocht je benieuwd zijn naar mijn werkwijze, in gesprek willen komen met mij neem dan contact met mij op.

101 dagen challenge – dag 99
WE ZIJN ER BIJNA
Vol goede moed ben je begonnen
Alle opdrachten tot nu zijn behaald
Gaandeweg heb je zoveel geleerd.
Nieuwe mensen ontmoet
Allemaal onderweg naar de eindstreep.
Ik ben dankbaar voor de afgelopen maanden waar ik elke dag een blog mocht schrijven.
Allemaal onderwerpen die mijn hart hadden.
Onderwerpen uit het leven gegrepen.
Allemaal leermomenten
Wat nu nog twee blogs dan heb ik er 101 gehad.
Ik ken een mooie spreuk:
Zij die het opgeven weten nooit hoe dicht ze bij hun doel waren
Als ik nu stop is dat geen ramp.
Het zou mijn keuze zijn om te stoppen.
Ware het niet dat ik toen ik aan deze challenge begon ik een commitment ben aangegaan met ……. Mijzelf
Ik wilde 101 blogs schrijven.
Toen ik begon had ik niet verwacht dat ik het vol zou houden, maar mijn drang om vol te houden was sterker dan mijn drang om op te geven.
Natuurlijk is het schrijven van blogs niet levens veranderend, of was er een noodzaak.
Het was puur iets van mij. Maar toch.
Als ik nu zou stoppen wat zou er dan gebeuren.
Niets zul je misschien zeggen.
Maar het kan wel degelijk iets in gang zetten.
Opgeven kan in mijn geval omdat het zo makkelijk gaat bij een volgende commitment die ik aan ga nog makkelijker zijn.
Belofte maakt schuld
Wie trouw is in het minste, is ook in het grote trouw. En wie onrechtvaardig is in het minste, is ook in het grote onrechtvaardig. Lucas 16:10 HSV
Trouw zijn aan mijzelf, doorgaan met de blogs, zodat ik als ik de challenge behaald heb trots kan zijn op mijzelf.
Zo is het ook met andere dingen in het leven.
Wees trouw, hou vol.
Niet omdat het leven zo makkelijk of leuk is, maar omdat het leven naast moeilijkheden ook zoveel zegeningen geeft.
Ik ga door niet alleen met deze challenge, maar ook met het leven.
Ik zie uit naar wat de toekomst gaat brengen.
Want ik ben nog lang niet klaar met leren en ervaring opdoen.

101 dagen challenge – dag 98
REDDING
Vanmorgen was ik verder aan het opruimen. De kleding in de auto gezet die weg kon.
Onder het afdak zag ik nog een vest liggen wat ook nog in de zak kon.
Ik stap van het opstapje af en voor ik wist wat er gebeurde lag ik op de grond.
Uitgegleden over de groen uitgeslagen planken.
Wat nu, ik lag versuft en gedesoriënteerd op de grond in een rare hoek.
Gelukkig was daar mijn zoon, die “toevallig” thuis is.
Na even tot rust te zijn gekomen heb ik mijn lichaam gescand
Ik kon mij niet opdrukken door de pijn in mijn armen en mijn ribben.
Met de hulp van mijn zoon lukte het om op te krabbelen en op de bank te belanden.
Zonder verdere uitleg rende mijn zoon naar boven en pakte de EHBO kist.
“Mam, als jij mij uitlegt wat ik moet doen, dan verbind ik je”; zei mijn zoon.
Dit is zo’n mooi geval van op de juiste tijd op de juiste plek.
Zo is het ook in het even.
Het gebeurt regelmatig in mijn leven dat ik mensen tegenkom precies op het juiste moment.
Of het nu gaat om een gesprek, EHBO verlenen, de weg uitleggen of iemand appen/ bellen.
Voor de mensen ben ik op dat moment op de juiste tijd op de juiste plek.
Zo komen we allemaal in situaties waar mensen een belangrijke rol in ons leven spelen.
Waar we gered worden uit benarde situaties.
Waar we de juiste mensen treffen om het juiste gesprek mee te voeren.
Waar we precies die persoon tegen komen die de weg weet.
Waar precies op het juiste moment de juiste persoon appt of belt.
Redders in nood.
Ik wens jou op het juiste moment de juiste mensen om je heen.
Ik, ik doe even rustig aan, en ben dankbaar voor de juiste persoon op de juiste plek. In dit geval mijn knappe, sterke zoon.

101 dagen challenge – dag 97
NIEUW
Momenteel ben ik weer in de ban van kleding maken.
Inmiddels heb ik verschillende kledingstukken gemaakt.
Ik weet waar de fouten zitten, maar toch trek ik ze aan.
Niet omdat ze foutloos zijn, maar omdat ik de kledingstukken mooi vind en ik er blij mee ben.
Ik hou ervan om nieuwe dingen te creëren.
Er liggen verschillende stoffen te wachten op het moment dat ze gebruikt gaan worden.
Stoffen die ik qua patroon, kleur en textuur mooi vindt.
Ik blijf in verwondering hoe ervan onder mijn handen uit vormeloze rechte lappen, kledingstukken ontstaan die ik kan dragen.
Het is een tijdrovend werkje.
Eerst uitzoeken wat ik wil maken
De patronen opzoeken en uittekenen op patroonpapier.
Het patroonpapier knippen en op de bestemde lap stof leggen.
Uitspelden en uittekenen met een krijtje
Dan de stof knippen.
De lappen aan elkaar spelden en eventueel rijgen.
Dan de stof naaien en op maat maken.
Net zoals dit naaiwerk planning, tijd en uithoudingsvermogen kost zo is het ook in het leven.
Er is een uitspraak “God houdt van je zoals je bent, maar Hij weigert je te laten zoals je bent. Hij wil dat je wordt zoals Jezus.” Max Lucado
Iedere dag mag ik meer en meer op Jezus gaan lijken.
Het plan wat God met mijn leven heeft staat vast.
Dit staat in Jeremia 29:11 Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven.
Ook God is pottenbakker bezig om mij te vormen naar Zijn beeld. Zodat ik dat mag doen waarvoor Hij mij bestemd heeft.
Alles wat ik in mijn leven heb meegemaakt hebben mij gevormd.
Ik zie uit naar wat er nog gaat komen.
Want één ding weet ik zeker de God die in mij is, is zoveel groter dan hij die in de wereld is. God is erbij, Hij zal mij niet verlaten.
Is de weg dan altijd makkelijk? Nee, zeker niet. Maar ik weet wel dat de weg die ik met God ga een weg is die precies bij mij past.
Net zoals de kleding die ik maak precies bij mij past.

101 dagen challenge – dag 96
OPRUIMEN
Vanmorgen heb ik mijn kledingkasten ontruimd en weer ingericht.
Ik hou ervan om kleding op kleur te leggen, dat is overzichtelijker voor mij.
Elke kledingstuk werd verdeeld over drie groepen
Bij elk kledingstuk vroeg ik mij af ga ik dit nog dragen
Ja – misschien – nee
De ja werd direct teruggelegd in de kast de nee ging in zakken.
De misschien werd weer bekeken en of in de kast gelegd als ja/ of in zakken gedaan.
Op elk gebied van mijn leven ben ik aan het opruimen.
Welke opdrachten van school g ik nog gebruiken.
Welke schilderijen/ tekeningen kunnen weg.
Welke hobby’s sluit ik af.
Welke gedachtes gaan er door mijn hoofd.
Waar wil/ moet ik wat mee, en in welk tijdvlak
Welke gedachte kan ik laten.
Aan wie moet ik mijn excuus maken.
Wat staat er tussen mij en God in.
Ik ben dankbaar deze dag.
Want buiten dat het ruimte geeft in mijn kasten, geeft deze dag ook ruimte in mijn hoofd.
Een opgeruimd huis in een opgeruimd hoofd

101 dagen challenge- dag 95
TACTIEK
Vandaag mochten we als gezin spelletjes doen.
Voordat we begonnen werd er al gewaarschuwd, oh dan gaat mama winnen.
Niets wat ik zei kon daar verandering in brengen.
Twee keer skibbo gespeeld en inderdaad twee keer gewonnen.
“Zie je wel, mama wint altijd”; zei onze dochter.
Tijdens het spel bestudeer ik de andere spelers.
Hoe zij spelen vind ik boeiend om te zien.
Het leert veel over het karakter van iemand.
Ik had de keuze om degene na mij te helpen, of niet.
Het spel van iemand te stimuleren of te bekritiseren.
De sfeer aangenaam te houden of juist niet.
In dit geval gaat het alleen om een spel, maar het in leven werkt het net zo.
Groet je iemand vriendelijk, of mopper je.
Bedank je iemand of bekritiseer je iemand.
Je tong heeft de macht over leven en dood. Als je je mond zijn gang laat gaan, zul je daarvan de gevolgen dragen.
SPREUKEN 18:21 BB
Besef wat je zegt
Besef wat je niet zegt
Wij hebben een gezellige ontspannen middag gehad.
Vol van humor, serieuze gesprekken, luisteren naar elkaar en lekker eten.
Ik ben een dankbare moeder, vrouw en coach.

101 dagen challenge – dag 94
UITKIJK
Vanavond is de avond voor kerst.
De avond waarop we uitzien naar de kerst.
Kerst de rijd waarin we herdenken dat Jezus Christus, de zoon van God, geboren werd in een stal.
Kerst een tijd waar we mogen genieten van het samen zijn.
Twee dagen waarin we verlangen naar vrede.
Twee dagen waar we lief zijn voor elkaar.
Juist op deze avond wens ik je vrede toe.
Ik wens je dagen toe die in het teken staan van in verbinding komen met je medemens.
Dagen waarin je tot rust zal komen.
Dagen vol mooie ontmoetingen.

101 dagen challenge – dag 93
LICHT
Zittend aan de tafel kijk ik omhoog naar de lichtjes in de lamp.
Ik ben blij met deze lamp die ik tijdens de seizoenen kan vullen met seizoen gerelateerde dingen.
Nu in dit seizoen van de kerst is de lamp gevuld met een lampjes , kerstballen en een mooi kerstkleedje/ lint.
De lichtjes geven net genoeg licht om deze blog op mijn laptop te schrijven.
Ik geniet ervan omdat het licht voor mij het licht van Jezus weer geeft. Jezus het licht van de wereld.
Terwijl ik naar dit zachte licht kijk bedenk ik als ook verlang dat het licht van Jezus door mij heen mag stralen als christen.
Maar als ik naar dit licht kijk, besef ik ook dat dit licht niet voldoende licht geeft om echt lekker bij te werken.
En mijn gedachten gaan naar mij als christen.
Geef ik in mijn omgeving voldoende licht?
Als mensen kijken naar mij en dat wat ik doe, zien ze dan Jezus in mij, om geef ik alleen voldoende licht om zelf te zien.
Juist in deze tijd waarin mensen het zo moeilijk hebben.
Een tijd van hoge energierekeningen
Oorlogen in landen ver weg en dichtbij
Natuurrampen volgen elkaar op.
De kloof tussen rijk en arm is enorm.
Mensen zijn ondanks of misschien juist door alle techniek eenzamer dan ooit.
In deze tijd wil ik een ander licht laten schijnen, door mensen te zien en te laten merken dat ze gezien worden.
Hoe?
Door mensen te groeten
Door kaarten te sturen
Door blogs te schrijven
Door op bezoek te gaan
Door te helpen waar ik kan.
Want niets is zo leuk en geeft zoveel voldoening als geven.
Of het nu om materiaal gaat of om tijd.
Doe je mee?
Zoals een zonnestraal een bloem doet opengaan, zo kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen.

101 dagen challenge – dag 92
SNEL
In verwondering schrijf ik dag 92, want dag 92 betekend dat ik al 92 blogs heb geschreven.
Het betekend ook dat ik er nog maar 9 heb te gaan tot het einde van deze challenge en ook dat 2022 nog maar 9 dagen heeft.
Vroeger zei mijn oma: “de tijd gaat zo snel”. Ik vond juist dat de tijd helemaal niet snel ging.
Nu vele jaren later ben ik het eens met mijn oma. De tijd gaat heel snel.
Terug naar het begin van deze challenge op dat moment dacht ik 101 blogs schrijven, ik ben benieuwd hoe lang ik dat vol houdt.
Ik heb elke dag een blog gedeeld op mijn website.
Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik sommige verhalen al eerder heb gebruikt.
Neemt niet weg dat de tijd snel gaat.
De afgelopen maanden hebben mij geleerd dat ik geniet van het schrijven van blogs.
Het heeft mij ook geleerd door stil te staan bij de dag, dat ik bewuster geniet van de dingen die gebeurd zijn op een dag.
Het helpt mij ook om de dag te verwerken.
Moraal van dit verhaal
Stop met wat je aan het doen bent.
Doe een dansje
Slaak een diepe zucht
Lach om jezelf
Geniet van de kleine dingen in het leven.
De vogels die fluiten
De zon die schijnt.
De natuur
ELKE NIEUWE DAG IS EEN CADEAU, KLAAR OM UITGEPAKT TE WORDEN

101 dagen challenge – dag 91
SCHOONHEID
Deze afbeelding deelde ik vorig jaar.
Natuurlijk heeft schoonheid ruimte nodig.
Maar als ik dit geloof, wie hou ik dan voor de gek.
Als ik mijzelf te ruim vind, mag ik er iets aan doen.
Zo is het ook met coachen.
Je wilt een coach, omdat je aan jezelf wilt werken.
omdat je een nog betere versie van jezelf wilt worden.
Zodat je jezelf, en de dingen die je doet, beter gaat begrijpen.
Maar vooral om de schoonheid te zien die in jou zit.
Want schoonheid heeft ruimte nodig,
en dan nog de meeste ruimte in je hart en in je hoofd

101 dagen challenge – dag 90
COACH
Vandaag mocht ik mij aanmelden bij een beroepsorganisatie voor coaches.
Er ging een gevoel van trots door mij heen.
Trots omdat ik coach ben geworden.
Als ik had blijven luisteren naar wat andere mensen over mijn leven zeiden, dan was ik nooit hier gekomen.
Vanaf mijn jonge jaren ben ik door woorden en daden van mensen klein gehouden.
Kinderen in mijn klas die mij pesten om mijn uiterlijk, mijn angst voor de hen die mij pesten. Woorden die uitgesproken werden door psychiaters, en mensen die dichtbij mij stonden, maakten dat ik mij waardeloos voelde.
Toen ik op 15-jarige leeftijd in een pleegezin kwam was ik een dik, lelijk, stotterend, afstotelijk jonge vrouw die geen doel had in haar leven.
Mijn pleegouders leerden mij dat ik er mocht zijn.
Zij stimuleerden mij om een opleiding te doen.
Dankzij hun vertrouwen in mijn kunnen ben ik met hoge cijfers geslaagd voor mijn LAS Lager Agrarische school. Richting bloemsierkunst. Daarna door in de zorg.
Toen ik op latere leeftijd door een ongeluk niet meer in de zorg kon werken had ik op het juiste moment weer mensen om mij heen die mij stimuleerden, die in mij zagen wat ik zelf niet zag, namelijk dat ik wel het vermogen had om te leren. En wederom slaagde ik voor mijn opleiding activiteitenbegeleidster.
Door mijn CVA ging dit niet meer.
Wat nu?
Weer waren er mensen in mijn omgeving, cursussen die ik volgde waardoor ik bepaald werd bij de opleiding contextueel pastoraat.
Daarna een stap hoger en door naar iDNA- scan coach opleiding.
Nu mag ik mij dankzij allerlei mensen die mij gestimuleerd hebben op het juiste moment inschrijven bij de coach vereniging omdat ik een goede coach ben.
Omdat ik in mijn leven dat geleerd heb wat mij tot een goede coach maakt.
Ik ben dankbaar voor al die mensen die het goede in mij zagen.
Voor al die mensen die als ik het nodig had
- Mij die Bud kick gaven
- Naar mij luisterden als ik het even helemaal niet meer zag zitten
- Mijn verlammende angst zagen op het moment als er gesproken werd over tentamens en examens en mij eruit praten
- Mijn scriptie en referaat controleerden, verbeterden en vele malen de tijd opnamen zodat ik binnen de tijdlimiet bleef.
- Mijn overwinningen met mij vierden.
Dus dat ik mij nu mag inschrijven bij de beroepsorganisatie voor coaches heb ik niet alleen aan mijzelf te danken, maar vooral aan mensen die in mijn kunnen geloofden.
Dat is wat ik als coach wil uitdragen naar mijn coachees.
In het leven hebben we op z’n tijd allemaal mensen nodig.
Mensen die het potentieel in je zien en je stimuleren om te groeien.
Je troosten als je troost nodig hebt.
Je beschermen als je bescherming nodig hebt.
Met je lachen in vreugdevolle situaties
Kortom mensen die jou helpen om die mens te worden, die je bedoeld bent om te zijn.

101 dagen challenge – dag 89
TANDARTS
Sinds een paar weken heb ik weer last van een ontsteking in mijn mond/ kaak.
Als het op de tandarts aankomt ben ik geen held.
Ik wordt liever geopereerd, gehecht of krijg andere lichamelijke onderzoeken. dan dat ik naar de tandarts ga
Waarom ga ik liever niet naar de tandarts?
Omdat als ik achterover lig in een stoel, met mijn mond open, het gevoel heb dat ik geen kant op kan.
Als ik zenuwachtig ben ga ik praten of houd ik mij mond dicht, maar ik ga zeker niet met mijn mond open achterover liggen in een stoel.
Daarnaast zie ik niet wat de beste man doet.
Daar waar ik bij een andere ingreep vaak mee kan kijken en ik dit ook reuze interessant vind, kan ik dat bij de tandarts niet.
Ik vertrouw mijn tandarts volkomen, begrijp mij goed.
Ik weet ook dat het goed voor mij en mijn lichaam is om mijn gebit regelmatig te laten controleren.
Helemaal nu er uit onderzoeken is gekomen welke kwalen er kunnen ontstaan door het niet goed verzorgen van het gebit.
Het gaat puur en alleen om de volledige overgave.
Het leuke aan mijn tandarts is dat hij verhalen verteld tijdens de behandeling.
Niet alleen maar wat hij gaat doen of aan het doen is, maar hij geeft antwoord op vragen die ik stel.
Hierdoor ontspan ik en kan mijn tandarts rustig werken.
Zo is het ook in mijn werk als coach.
Regelmatig hoor ik van mijn coachee terug dat ze een gesprek bij mij spannend vinden.
Wat ga ik zeggen, wat ga ik doen.
Globaal weten ze wel wat er gaat gebeuren, maar het niet zeker weten dat geeft spanning.
Spanning die ze tijdens het gesprek kwijt raken, omdat ik met ze in gesprek ga
Ze merken dat ik niet bijt.
Ze niet veroordeel
Naar ze luister.
Net zoals ik in de ontspanning kom bij mijn tandarts, zo komen ook mijn coachee tot ontspanning.
Tijdens de gesprekken anticipeer ik op wat de coachee deelt.
Soms is het nodig om even een grapje te maken.
Of is het juist nodig om even te laten zien dat het verdriet mij raakt.
Gelukkig kan tijdens mijn gesprek de coachee wel praten.
Hoewel ik verhalen genoeg heb.
Ik wens jou een tandarts zoals die van mij en een coach zoals ik.
Want dan ben je in goede handen.

101 dagen challenge – dag 88
FOCUS
Het vriest.
Zodra de eerste berichten binnen kwamen van door de mens gemaakte ijsbanen , begonnen de ogen van mijn man te glimmen.
De aflopen week ging hij in en rond Zutphen op zoek naar plekken om te schaatsen, maar vond er geen. Elke dag kwam het schaatsen ter sprake. Elke dag klonk zijn verlangen. Elke dag was er weer teleurstelling omdat het van schaatsen nog niet gekomen was. Bijna koortsig bleef hij zoeken.
Natuurlijk kon hij verder weg gaan kijken, of binnen in een ijsbaan schaatsen. Maar dat vind hij minder leuk.
Vanmiddag terug uit de kerk schoot zijn oog naar het ondergelopen weiland naast de IJssel. Ja daar schaatsen mensen.
Na een snelle lunch ging hij op weg. Bij terug komst straalden zijn ogen en had hij een brede lach om zijn mond. “Het was heerlijk, maar ook spannend” zo zei hij; “Het ijs kraakte toen ik erop reed, maar wat was het leuk. Dit was wat ik wilde, nu is het klaar.
Mijn man heeft zijn doel behaald – schaatsen op natuurijs.
Hij heeft er zelf niets voor gedaan,
- dan de schaatsen klaar hebben liggen.
- De weg ernaar toe fietsen
- En vooral genieten
Om dit te vieren dronken we koffie met slagroom en Baileys
Zo vaak in mijn leven kom ik ook deze momenten tegen.
Momenten die samenkomen in één groot magnifiek moment. Overwinning.
Overwinning over een opdracht die geslaagd is
Overwinning over een taak doe gelukt is
Overwinning over een situatie die goed afgelopen is.
Allemaal overwinningen die het waard zijn om te vieren.
Ik hou ervan om het leven te vieren.
Wat al deze voorbeelden gemeen hebben is FOCUS
Kortom
DOEL – FOCUS – OVERWINNING – VIEREN
Ik wens je veel kleine en grote overwinning en in je leven.

101 dagen challenge – dag 87
Stel je dit eens voor:
Je loopt door een klein dorp, de regen is net gestopt, dus je kan mooi even boodschappen doen. Tijdens het lopen laat je je gedachten de vrije loop.
De hele week loopt al anders dan jij had bedacht. In je werkrelatie zijn veel zieken. Ook in de familie heb je te kampen met veel ziekte en overlijden. Je eigen kinderen zijn uitgevlogen, ze hebben hun eigen gezin gesticht. Ze trekken hun eigen plan. Soms kan de stilte je aanvliegen, ben je niet zeker of je alles wel goed hebt gedaan. Je hebt een fijne kerk, maar niemand ziet jou echt. Je laat ze niet toe in jouw leven, in je hart, Bang voor wat de mensen over je zeggen of van je denken. Al peinzend ben je onderweg naar je bestemming. Bij het wandelen kom je langs een bankje. Het bankje is altijd je ijkpunt. Je kunt er zo heerlijk zitten en genieten van de rust. Nog één bocht en dan zie je het.
Het eerste wat je opvalt is dat, ondanks het niet zo mooie weer, het bankje bezet is door twee personen. Ze zijn druk in gesprek….., Ze lijken wel te lachen. Nee, niet zomaar lachen, ze schaterlachen! Die twee hebben de grootste lol. En dat op een bewolkte dag in april. Je kunt er met je pet niet bij…
Even voel je ergernis bij je opborrelen: Hebben ze niets beters te doen dan daar op jouw bankje te zitten en dan nog schaterlachen ook. Laten ze ophoepelen. Dit kan je er nu echt niet bij hebben. Je mond trekt tot een strakke streep en je richt je ogen star op de boom aan de andere kant van de parkeerplaats. Je komt steeds dichterbij en je kan er niets aan doen, maar dat schaterlachen werkt aanstekelijk. Je mond ontspant, daar waar je mond een strakke lijn was, vormt zich nu een glimlach. Je kijkt nog eens naar die vrouwen. Als je naar hun gezichten kijkt zie je iets aparts. De gezichten van de vrouwen zijn getekend door verdriet en vermoeidheid, maar hun ogen stralen. De ene vrouw lacht vol overgave. De tranen biggelen over haar wangen, terwijl de ogen van de andere vrouw rond speuren. Jullie ogen ontmoeten elkaar en ze knikt je bemoedigend toe, alsof ze in je hart kan kijken, en je verteld dat je er mag zijn. De schaterlach van de dames is zo aanstekelijk, voordat je er erg in hebt, grinnik je mee. Als je langs hen loopt groeten de dames je vriendelijk en wensen je een fijne dag. Je groet terug en loopt met een blij hart verder naar je bestemming.
Onderweg kijken mensen je aan en glimlachen naar je, of eigenlijk ze glimlachen terug. De glimlach wijkt niet van je gezicht, het steekt andere mensen aan. Later denk je nog vaak terug aan deze dag, de dag die zo somber begon en zo stralend eindigde. Alsof God precies wist wat jij nodig had
U mag Uw zorgen op Hem afwentelen, want u ligt Hem na aan het hart. 1 Petrus 5:7
(Ps. Dit verhaal is waar gebeurd, Ik was een van die vrouwen op het bankje en kwam enkele weken later in gesprek met iemand die op dat moment langs gelopen was.)

101 dagen challenge – dag 86
SPIEGELTJE, SPIEGELTJE
We kennen allemaal het sprookje van sneeuwwitje .
Wat zie jij als je voor de spiegel staat?
Zie jij een mooi mens
Ben jij tevreden of zie jij….
Een dikke onderkin
Te brede heupen
Scheve kijkende ogen
Een te grote neus
Vet op plekken waar het niet hoort.
Of zie Je ook dingen binnenin.
Niet wijs genoeg
Niet speciaal
Niet welbespraakt
En ga zo maar door.
Onze valkparkiet Joy vindt zichzelf erg leuk. Hij geeft zijn spiegelbeeld kusjes en fluit een vrolijk deuntje. Hij veroordeeld zichzelf niet
Hij doet precies dat waar hij voor gemaakt is
Zingen
God kijkt naar jouw Hij vindt je mooi zoals je bent
En God kan het weten want Hij heeft je gemaakt.
Wat heb jij nodig om jezelf te zien zoals God jouw ziet?
Wat heb jij nodig om tot jouw doel te komen, het doel waarvoor jij gemaakt bent?
Wat houdt jou tegen om tot je doel te komen?
Waar ben jij bang voor?

101 dagen challenge – dag 85
ABC
Ik hou ervan om mijn dankbaarheid te uiten.
Vandaag in de alfabet vorm.
Mijn ABC van dankbaarheid
A = Alpha en Omega. Onze God heeft alles in Zijn hand
B= Ben, onze fantastische zoon
C= Christus, mijn grote voorbeeld
D= Donkere dagen, de kaarsen kunnen lekker vroeg aan
E= Eenheid die we in Christus hebben met elkaar
F= Familie en vrienden
G= Gabriëlle Coaching “with a shepherds heart” mijn coaching praktijk
H= Hartelijk lachen. Hoe helend is dat
I= iDNA-Scan de opleiding die ik mocht doen
J= Jezus, Die ik mag volgen
K= Kinderen, onze biologische en die we erbij kregen
L= leren, elke dag mak ik meer ontdekken
M= Mijn moeder, zij koos voor mij
N= Nooit meer alleen
O= Onze tuin
P= Prachtige mensen in ons leven
Q= Quiches maken
R= Redder, Jezus mijn redder
S= Start, elke dag een nieuw begin
T= Thuis, daar waar mijn hart is.
U= Uitstralen, Zijn liefde uitstralen naar de mensen om ons heen
V= Vrede, Niet iets om laks mee om te gaan
W= Waardevolle vriendschappen
X= Xannalou, onze prachtige dochter
Y= YHVH onze God
Z= Zutphen de prachtige stad waar we mogen wonen
Ik daag je uit om hetzelfde te doen.
Waar ben jij dankbaar voor?

101 dagen challenge – dag 84
BEWEGING
In eerste instantie moest ik erom lachen.
Maar toen gingen mijn gedachten verder.
Want hoe waar is deze uitspraak.
Hoelang heb ik er zelf voor gekozen om op die ene plek te blijven.
Niet omdat het een goede plek was om te blijven, maar omdat ik bang was om naar een nieuwe plek te gaan.
Bang voor de nieuwe plek.
Bang voor de weg erheen.
Bang voor de gevoelens die omhoog zouden komen.
Bang voor de verandering.
Bang voor de reactie van andere mensen.
Bang voor de reactie van mijzelf.
Bang voor …
Bang voor …
Bang voor …
Bang voor …
Zo bang dat mijn voeten bijna wortels kregen.
Maar op de plek blijven waar ik was, dat was ook geen optie.
Want echt gelukkig was ik niet.
Ik persoonlijk werd tegengehouden door maar, en dat kan ik toch niet.
Uiteindelijk wilde ik wel veranderen maar durfde ik niet.
Zoveel mensen blijven op die ene plek.
Begrijp me goed als God je geroepen heeft om op die ene plek te blijven is het zeker goed.
Maar als je angst je belet om op weg te gaan naar die nieuwe plek.
Als angst voor verandering je belet om te veranderen.
Dan is het misschien goed om naar die angst te kijken.
Angst is geen goede raadgever.
Wat maakt dat je geworteld op je plek staat?
Wat maakt dat je niet vooruit kan?
Wat maakt dat verandering moeilijk is?
Toen ik de plek, waar ik zo lang was verbleven, eindelijk achter mij liet, was het spannend. Want ik stapte uit mijn veilige cocon, liet dat wat ik wist, achter me en stapte een nieuwe wereld binnen.
De wereld van veranderingen.
Voor mij hielden deze veranderingen in dat ik weer terugging naar school.
Dat ik aan het werk ging, me ontwikkelde tot gediplomeerd iDNA-coach.
Dat ik mijn eigen coachpraktijk heb opgericht.
Dat ik dingen heb gedaan waarvan nooit had verwacht dat ik ze kon.
Doordat ik verder ging naar die nieuwe plek, kreeg ik een bredere horizon, en wilde ik nog meer plekken bezoeken.
Mij nog verder ontwikkelen.
Juist door de opleidingen die ik gevolgd heb ben ik veranderd.
Is mijn denkwijze ontwikkeld en veranderd.
Ik ben een mooier, wijzer mens geworden.
Uw woord leidt mij.
Het is als een lamp voor mijn voeten, een licht op mijn pad.
Psalm 119:105

101 dagen challenge – dag 83
DODELIJK ZAAD
Weet je wat iemand kan doden?
Te veel teleurstelling
Te veel gebroken beloften
Te veel verloren vriendschappen
Weet je wat iemand tot haat aanzet?
Te veel teleurstelling
Te veel gebroken beloften
Te veel verloren vriendschappen
Weet je wat iemand woede aanzet?
Eén woord gesproken op de verkeerde tijd.
Een handeling gedaan op de verkeerde tijd
Een vriend die een vriend verwaarloosd .
Hoe behandel je de mensen om je heen?
Breek je je beloftes?
verwaarloos je ze?
Stel je ze teleur?
Elke handeling die je doet, zorg ervoor dat het telt voor iets goeds
Want als je dat niet doet, kan het negatief terug komen.
En weet je wat.
Mensen zullen het je niet kwalijk nemen.
Zij zullen degene die handelde uit woede de schuld geven.
Degene die handelde uit haat.
Maar ze zullen de mensen niet de schuld geven, die de persoon maakten die explodeerde in geweld.
In dat geval zullen mensen zeggen: “hij of zij was op de verkeerde plaats op het verkeerde moment.”
Maar jij bent in feite het dodende zaad.
Dus als je niet het dodende zaad wilt zijn.
Houd je aan je beloftes
Blijf in contact met vrienden om je heen
Roddel niet over je vrienden of je vijanden
Oordeel niet over mensen
Heb ze lief zoals de Goede Heer zegt.
Heb je naaste lief zoals je van jezelf houdt
Maar misschien behandel je mensen verkeerd omdat je niet van jezelf houdt.
In dat geval kan ik je maar één advies geven.
Kijk eens in de spiegel.
Zie je wat ik zie?
Een mooi persoon.
Een persoon die prachtig gemaakt is
Kijk naar je handen, zie en voel hoe ze werken
Je bent gemaakt met een doel
Je bent niet per ongeluk op deze aarde.
Je werd op deze plek geplant, en op dit moment met grote zorg.
Weet je waarom?
Om wie je bent.
Je kunt een verschil maken, je kunt het verschil maken in iemands leven.
Om wie je bent.
Je kunt dingen bedenken.
Je kunt dingen maken.
Je kunt dingen doen.
Je kunt dingen schrijven.
Soms hoef je alleen maar naar iemand te lachen.
Soms hoef je alleen maar iets op te rapen voor iemand.
Soms hoef je alleen maar iemand te helpen opstaan als hij gevallen is.
Soms hoef je alleen maar een vriendelijk woord tegen iemand te spreken.
Soms hoef je alleen maar naar iemand te luisteren, tijd voor hem te maken.
Je hoeft alleen maar aardig te zijn.
Behandel mensen zoals jij behandeld wilt worden.
Want wat je zaait, dat zal je oogsten.
Wees voorzichtig!

101 dagen challenge – dag 82
WAARHEID
De waarheid
Wat is de waarheid?
Waarheid wordt in het woordenboek uitgelegd als: is wat in werkelijkheid zo is.
Waarheid is dat de lucht blauw is, maar de lucht is in werkelijkheid niet blauw
Het gras is groen, maar wie heeft beslist dat gras groen is?
Vuur is heet. Vuur is grillig, maar kan ook prachtig zijn. De vlammen die lijken te spelen.
Vuur is allesverwoestend, maar vuur is ook warmte op de juiste plek als het vuur beheerst wordt.
Water is nat. Mensen kunnen niet zonder water, maar mensen omgeven door water dan beneemt water de adem.
Bloemen zijn prachtig, maar kunnen ook dodelijk zijn.
Zo heeft alles op deze wereld een keerzijde
Waar het om gaat is hoe ermee omgegaan wordt.
Zo vaak kijken we naar mensen met een bevooroordeelde blik.
Niet omdat we dat willen, maar omdat dat in onze natuur ligt.
Je kijkt naar iemand en je hersenen registreren van alles.
Is diegene groot, sterk, dik, dun, in goede conditie, hoe is de gelaatsuitdrukking van iemand.
Allemaal dingen die we in een paar seconden registreren, die maken dat we ons veilig maar ook onveilig kunnen voelen.
Maar ook de verhalen die we van andere mensen over de persoon in kwestie hebben gehoord, maken dat we een beeld/ oordeel over iemand hebben.
Hoe mooi zou het zijn als we in waarheid (zonder mening) naar iemand kunnen kijken, met die persoon om kunnen gaan.
Want ik kan je wel vertellen dat dan de ontmoeting nog mooier wordt.

101 dagen challenge – dag 81
CREATIEF COACHEN
De kunst van het creatief coachen is eigenlijk heel simpel.
Uitvinden waar iemand blij van wordt, samen in beweging komen, en dan spreken met elkaar.
De uitdaging is het grootst als mensen zeggen niet met je te willen spreken over een bepaald probleem in hun leven.
Zo had ik een coachee die wilde niet over de thuissituatie praten.
De exacte woorden waren;” Ik weet wel waarom ik hier ben, maar ik ga je niets vertellen. Ik ga niets zeggen”.
Mijn reactie was;” prima, jij bent mijn gast, aan jou de keus waar je over wilt praten.
Ik werd met argusogen bekeken. De neus werd in de lucht gestoken en er werd hoorbaar gezucht.
We begonnen met wat lekkers, er was keus genoeg.
Besloten was om te schilderen.
Binnen 5 minuten waren we in gesprek.
Eerst over het schilderij wat ze aan het maken was, langzaam gingen we dieper.
Ze begon te vertellen over haar ouders, de brussen. De dingen die ze in het gezin moeilijk vond, de dingen waar ze van genoot.
Haar grootouders en wat die voor haar deden.
Samen konden we praten en kijken naar haar invloed in het geheel.
Hoe ze wilde reageren, maar niet reageerde.
We hadden een geweldige middag gehad.
De schildering was prachtig.
Ze ging met een lichtere trek en minder trek naar huis.
Voor ze bij de deur was draaide ze zich om, keek mij fronsend aan en zei.
; “Nu heb ik je toch verteld over mijn thuissituatie”.
“Ja, dat klopt”; zei ik. Afwachtend wat ze nog meer wilde delen.
“Maar ik ben niet boos en heb ook geen verdrietig gevoel”. Toen kreeg ik een knuffel en rende ze naar haar moeder.
Glimlachend sloot ik de deur.
Creatief coachen is in ontspanning komen op plaatsen die afgesloten zijn, om er dan achter te komen dat het gesprek lucht heeft gegeven.
Mijn werk is zo leuk.

101 dagen challenge – dag 80
BUITEN SPEL
Soms doe je dingen in het leven
Goedbedoeld zomaar een berichtje hier, een kaartje daar
Die bij anderen ergernis oproepen omdat anderen dat hadden willen doen.
Je trekt je terug, je bent klaar
Maar wat als dit jou taal is
En je nu buiten spel wordt gezet.
Zien ze jou pijn en tranen
Wordt daarop gelet
Wat nu.
Je trekt je terug, maar dan ook radicaal.
Je brengt niets meer in geen woord
De handdoek in de ring
Ze hebben jou geluk gesmoord.
Als ze je dan niet willen
Maak jij je weer klein, onzichtbaar
Ze zullen niets meer van je horen
Met jou zijn ze tenslotte klaar.
Een traan glijdt langzaam naar beneden
Je maakt excuses voor jou bestaan
Je probeerde zoveel liefde te geven.
Waar is het fout gegaan.
Je schiet in je schuldgevoel
Misschien zelfs een slachtofferrol
Alles keerde zich om tegen jou
Hert verdriet eist nu zijn tol
De enige die er altijd is
Staat daar voor je klaar
Maar je ziet hem niet
Jij vind het leven zwaar.
Snikkend overdenk je je leven
Zittend aan de waterkant
Want je mag niemand anders pijn doen
De steen die zo zwaar is trekt jou naar de onderkant
Dan voel je dat Zijn armen
Zachtjes om je heen
Zijn liefdevolle stem die zegt
Mijn lieve kind. Ik laat jou niet alleen.
Huilend val je in Zijn armen
Hij houdt je vast, je mag je laten gaan
Als alle tranen zijn gehuild
Gaat Hij samen met jou staan.
Al wandelend bespreek je wat er is gebeurd
Je belijd dat je bedoeling zo anders was met het zorgen voor.
Je wilde niemand pijn doen of overschreeuwen
Samen loop je verder, Hij gaat je voor.
Dan laat Hij je de mensen zien
Een ieder zorgt op diens manier En tijd
Naast allemaal geven ze wat ze kunnen.
Net als jij zijn ze een deel van zichzelf kwijt.
Je ziet de pijn zo diep van binnen
De verborgen tranen, het leed de pijn
Je knielt naast ze neer en bid voor ze.
Dan ga je staan hier mocht je zijn

101 dagen challenge – dag 79
LEIDER
In mijn bedrijf staat God voorop.
Gabriëlle Coaching “with a shepherds heart”
Coaching vanuit het hart van de Herder.
Gods hart dichtbij.
Zo wil ik in gesprek zijn met de coachee.
In mijn gebed bid ik regelmatig
Open mijn ogen, opdat ik zal zien wat U wilt dat ik zien zal
Open mijn oren, opdat ik zal horen wat U wilt dat ik zal horen
Open mijn hart, opdat ik zal voelen wat U voelt
Gebruik mijn handen zodat ze tot zegen zullen zijn
Juist in mijn werk merk ik dat ik zonder Gods leiding andere gesprekken heb dan met Zijn leiding.
Als ik Hem erbij betrek gebeuren er vaak dingen die bijzonder zijn.
Onder Zijn leiding kom ik op plekken waar ik anders niet gekomen was.
God houdt van alle mensen.
Ik mag hier op aarde een doorgeefluik zijn van Zijn grote liefde.
Begrijp ik alles wat er in de wereld gebeurt – nee
Begrijp ik waarom dingen gebeuren – nee
Maar ik begrijp wel dat mijn leven met God rijker is dan zonder God.

101 dagen challenge – dag 78
LUCHT
Vandaag was ik in een winkel waar iemand geen lucht meer kreeg door verstikking.
Gelukkig kende een van de personeelsleden de Heimlich greep en na een paar keer de greep uitvoeren kwam de luchtweg vrij.
De tranen stroomden over de wangen van zowel de persoon als ook haar “redder”.
“Sorry, sorry, sorry”; stamelde het slachtoffer keer op keer.
Iedere keer stelde haar “redder” haar gerust met de woorden; “Rustig maar, het geeft niets”.
Het was een heftige ervaring voor alle partijen.
Daarna waarschuwde de “redder” dat het slachtoffer morgen wel blauwe plekken zou hebben.
Terwijl ik erover na zit te denken.
De situaties in het leven kunnen soms ook als verstikkend ervaren worden.
Er gebeuren dingen, en je hebt het gevoel dat je geen lucht krijgt.
Het verstikkende gevoel hebben, dat is enorm vervelend.
Het lichaam gaat in de overlevingsmodus
De spieren verkrampen.
De ademhaling slaat vast, wordt oppervlakkig, gaat versneld.
Je bevriest als het ware.
In mijn werk als coach ben ik dit een paar keer tegengekomen.
Op dat moment mocht ook ik de in de figuurlijke zin de Heimlich greep toepassen.
De oplossing ligt in dat je het gevoel serieus neemt.
Want je gevoelens die je voelt serieus te nemen, is het begin van je herstel.
Erover praten helpt om de situatie te verwerken.

101 dagen challenge – dag 77
ENERGIE
Mijn werk is zo leuk. Ik hou van de mensen met wie ik mag werken.
Of het nu via een training is, persoonlijke begeleiding, groepsbegeleiding of verhalen schrijven is, ik geniet ervan.
Het leven wat ik tot nu toe geleefd heb heeft er naartoe geleid dat ik coach ben geworden.
Dit vak zit mij als gegoten.
Juist de diversiteit binnen het beroep. De veelzijdigheid en soms complexe zaken maken dat geen dag hetzelfde is.
En als je doet wat je leuk vindt, waar je goed in bent, dan krijg je energie.
Vanmiddag had ik een gesprek met een arts die ik begeleid. Voor die tijd was ik moe, erg moe. Maar het gesprek laadde mij op.
De gespreksstof die aan bod kwam.
De wederkerigheid binnen het gesprek.
Twee gelijken op verschillende gebieden en toch zo herkenbaar.
Daar waar zei medicijnen voor schrijft, schrijf ik rust voor en gesprekken.
Zo mogen we elkaar tot hand en voet zijn.
Een leuke baan is het halve werk.
Waar krijg jij energie van?
Weet jij wat bij je past?

101 dagen challenge – dag 76
Feest
Dag 76 dat doet mij denken aan mijn moeder.
Mijn moeder is dit jaar 76 geworden.
Vandaag mocht ik met haar uit eten.
Ik ben dankbaar voor haar leven, zonder haar was ik er niet geweest.
Ik ben dankbaar dat we uit eten kunnen gaan.
Er zijn periodes geweest dat we elkaar weinig tot niet zagen.
Dat ik opgevoed werd door andere mensen.
Dat maakt mij nu dankbaar voor dat contact dat we wel hebben.
We genieten samen van de kostbare momenten.

101 dagen challenge – dag 75
GEDULD
Geduld is een schone zaak
Ik moet zeggen dat alhoewel de uitspraak klopt,
Een vriend van ons deed de volgende uitspraak
“Ik heb heel veel geduld het is alleen snel op”.
Ik moet zeggen dat ik mij hier wel in kan vinden.
Ik heb ook veel geduld, helaas is het niet altijd toereikend voor de situaties waar ik in kom of in zit.
Ik loop er zelf het hardst tegenaan.
- Als mijn geduld “opeens” op is als ik achter een langzaam rijdend voertuig rijd
Achter een tractor rijden bv.
- Als ik iemand vraag iets te doen en het duurt in mijn ogen te lang voor het uitgevoerd wordt
Ik vraag of iemand iets kan pakken/ doen en dat moet in mijn beleving dan direct kunnen. De ander is vaak zelf met iets bezig. Moet mijn vraag registreren, in actie komen en dan pas doen.
Maar meer nog heb ik weinig geduld met mijzelf
- Dingen gaan niet zoals ik denk dat ze moeten gaan en/ of wil.
De taart krijg ik niet uit de vorm zoals ik wil
- Afvallen moet sneller/ makkelijker
Binnen een maand op mijn streefgewicht. (Niet dus, dat zou ook niet gezond of goed zijn)
En vooral dit
- Ik wil sneller veranderen dan goed voor mij is.
Soms kan ik zo tegen mijn eigen verandering (die te langzaam gaat) aanlopen. Ik maak weer een fout die ik al eerder gemaakt heb. Maar vooral dat ik reageer vanuit mijn ongeduld.
Dat ik toch even terug van in mijn “oude” gewoontes.
Misschien herken je dit
Wat nu?
Ik kan op deze vraag alleen maar antwoord geven vanuit mijn ervaring.
- Bij het rijden probeer ik om in plaats van me te ergeren diegene die voor mij rijdt te zegenen.
- Als ik een vraag aan iemand stel en de uitvoering laat op zich wachten dan adem ik in, adem langzaam uit en vraag of het nu uitkomt. Dan ga ik iets anders doen. (In ons huis is genoeg te doen)
- Ik weet dat juist door langzamer af te vallen is het resultaat vaak blijvender. Dan kan het lichaam aan de nieuwe eetgewoontes wennen. Elke halve kilo vier ik. Nee niet met eten, maar dan ga ik iets doen wat ik leuk vind.
- Ik lach om mijzelf
Spreek mijzelf aan op mijn gedrag. Dat ging even niet zo handig volgende keer beter.
Maar het beste werkt de opbouwende kritiek van andere mensen.
Want juist de woorden die andere uitspreken maken dat ik op een andere manier kan kijken naar mijn handelen.
Vragen als
Wat zou je de volgende keer anders kunnen doen?
Wat had je gewild hoe de ander zou reageren?
Wat zou jij het liefst willen horen?
Wat zou jou helpen in dit geval?
Wat heb jij nodig?
Ik wens je veel geduld

101 dagen challenge – da 74
VROEGER
Dit weekend staat in het teken van herinnering.
Volgend jaar gaan we ons huis verbouwen. De zolder moet leeg. Daar stonden wat bakken op vol met dingen van onze kinderen.
Rapporten, werkjes, kaarten, enz.
Wat was het bijzonder om terug in de tijd te gaan.
Weer wensen te lezen die mensen uitgesproken hebben over onze kinderen.
De prachtige werkjes weer te zien.
We hebben gesproken over de mooie dingen, maar ook over de moeilijke dingen.
Ik heb gelachen en gehuild.
Het was zo waardevol om als gezin door deze herinneringen heen te gaan.
Zo is het als coach ook goed om met de coachee terug te gaan in de tijd.
Herinneringen ophalen.
Heftige dingen die verwerkt moeten worden. Maar ook mooie herinneringen die gekoesterd mogen worden.
Het is waardevol om te horen welke herinneringen de coachee heeft.
Meer nog of die herinneringen verwerkt zijn.
Of de gebeurtenissen gebeurd zijn zoals de coachee het zich herinnerd.
Hier kan de familie een mooie hulpbron in zijn.
Want het verwerken van het verleden is van levensbelang.
Wordt het verleden niet verwerkt dan kunnen emoties in het lichaam gaan zitten en hiervan kan iemand echt ziek worden.
Mooie herinneringen tonen ons hoe waardevol ons verleden was
Slechte herinneringen tonen ons dat we sterk genoeg waren om verder te gaan.

101 dagen challenge – dag 73
VERGELIJKEND OORDELEN
Dit is niet alleen zo bij dingen.
Ook bij mensen.
Vriendschappen worden om zeep geholpen omdat mensen vergeleken worden met….
Ja met wat eigenlijk?
Het droombeeld?
Een beeld wat je in je hoofd gevormd hebt van iemand, een beeld wat alleen in jouw hoofd aanwezig is.
Niet alleen worden mensen vergeleken, ze worden ook beoordeeld op wie ze zijn, wat ze doen, hoe ze communiceren, hun kleding, status, en ga zo maar door.
En weet je veel van de oordelen zijn van kinds af aan geleerd.
“Je moet mensen niet vertrouwen want ze doen toch niet wat ze zeggen”
Voorgangers, ach die hebben toch nooit tijd voor mensen zoals ik.
Zwervers zijn vieze, luie mensen.
Marokkanen en Turken zijn dieven en raddraaiers.
Regeringsambtenaren denken alleen maar aan hun eigen portefeuille.
Allochtonen zijn luie mensen, en de niet luie mensen zijn alleen maar uit op het werk van te autochtonen.
Dit zijn maar een paar dingen die ik heb gehoord in de loop van de tijd.
En weet je, het klopt.
De snelste manier om iets speciaals kapot te maken is door het te vergelijken met iets anders.
Wat dacht je?
Dacht je dat ik het eens was met de oordelen?
Voorgangers, ach die hebben toch nooit tijd voor mensen zoals ik.
De voorgangers die ik ken, zijn mensen zoals jij en ik.
Mensen die van God de taak hebben gekregen om een kerk te leiden.
Mensen die net als jij en ik beperkt de tijd hebben om te doen wat ze moeten doen.
Maar alle voorgangers die ik ken.
Nemen de tijd voor de mensen in hun kerk.
Maar alleen als ze door deze mensen benaderd worden.
Zwervers zijn vieze, luie mensen.
Ik mocht met zwervers in contact komen. Gewoon als mens. Niet voor werk of stage.
En weet je de verhalen die zij vertellen, daar kan geen goed boek tegenop.
Mensen die door keuzes die zij gemaakt hebben in hun leven, of keuzes die voor hun gemaakt zijn, op straat zijn beland.
Ze zijn zo verschillend, maar helaas hebben ze één ding gemeen.
Ze worden door veel mensen niet als mens gezien.
Ze worden gezien als uitschot.
Mensen die de maatschappij niets meer te bieden hebben.
De mensen die ik ontmoet heb, waren mensen net als jij en ik.
Sommige ouder, sommige jonger.
Maar allemaal waren ze mensen.
Het heeft mijn leven verrijkt.
Ik hoop er nog veel tegen te komen.
Turken en Marokkanen zijn dieven, raddraaiers.
Sommigen inderdaad, maar lang niet allemaal.
Ik heb de eer gehad om met mensen van Turkse en Marokkaanse afkomst te werken.
Bij ze thuis te komen. Met ze te feesten.
Ze maken de lekkerste thee en hun eten is heerlijk.
Hebben de meest mooie gewaden.
Hebben levenswijsheden te over.
Hun familie bestaat niet alleen uit vader, moeder en kinderen. Nee, familie is familie.
Grootouders voeden de generaties op.
De emoties zijn letterlijk van hun gezichten af te lezen.
Regeringsambtenaren denken alleen maar aan hun eigen portefeuille.
Sommigen inderdaad, maar lang niet allemaal.
Maar menigeen die ik ken heeft een gezin.
Toen ze zich verkiesbaar stelden deden ze dit met het ideaal om Nederland beter te maken.
Om Nederlanders die geen stem hadden een stem te geven.
Om Nederland een beter Nederland te maken.
De mensen die ik heb gesproken staan nog steeds achter hun idealen.
Wat ze merken is dat wereld is veranderd.
De mensen zijn veranderd.
Wat ze ook zien is dat mensen zich niet meer gezien of gehoord voelen.
De mensen die ik heb gesproken gaan in gesprek met de mensen over wie zijn aangesteld zijn als minister.
Ik kan het weten, want ze spraken ook met mij.
Het zijn mensen als jij en ik.
Allochtonen zijn luie mensen, en de niet luie mensen zijn alleen maar uit op het werk van te autochtonen.
Sommige inderdaad maar lang niet allemaal.
Wat ik heb geleerd van deze mensen is dat zij ervoor kiezen om te genieten van het leven.
Ze kunnen heerlijk koken.
Zeggen wat ze denken.
Weet je wel hoe verfrissend dat is.
Ze nemen geen blad voor de mond, maar zeggen je rechtstreeks wat ze van je denken.
Soms heel pijnlijk. Ik weet dit uit eigen ervaring.
Maar het heeft mij ook geholpen om naar mijn eigen leven te kijken.
Om situaties op verschillende manieren te benaderen.
Ik had de eer om met verschillende van deze bovengenoemde groepen te praten.
En zoals ik al eerder zei, het heeft mijn leven verrijkt.
Het heeft mij geleerd om niet af te gaan op wat ik zie of hoor, maar dieper te kijken en te luisteren.
Het mooiste wat ik eruit gehaald heb is dat mensen fantastisch zijn.
Geen mens is hetzelfde.
Geen mens denkt precies hetzelfde.
Maar één ding hebben ze allemaal gemeen:
Ze zijn mens.

101 dagen challenge – dag 72
DECEMBER
We staan voor het eerste weekend van december. De laatste maand van 2022.
Er is veel gebeurd dit jaar, het jaar is snel gegaan.
Ik heb besloten om deze maand te genieten.
Van elke dag van deze maand.
Niet dat dit een nieuw besluit is, sinds mijn CVA probeer ik van elke dag te genieten.
Ik moet me er vaak aan herinneren.
Als mensen vragen hoe het met mij gaat is mijn eerste antwoord dat ik dankbaar ben.
Dat ik dankbaar ben wil niet zeggen dat het goed gaat.
Maar ik kies ervoor om dankbaar te zijn.
Dankbaar omdat ik ondanks in welke situatie ik zit, ik allemaal redenen heb om dankbaar te zijn.
Dat maakt dat mijn gemoedstoestand een toestand is van dankbaarheid.
Want beginnen vanuit dankbaarheid vind ik een goed begin.
Nu terug naar december
Waar ga ik van genieten?
De kaarsen aan, gordijnen dicht genieten van de warmte van de houtkachel
Onze kerk, de mensen daar, de verschillende taken die ik mag doen, de diensten.
Lekkere recepten bedenken voor de kerstdagen
Genieten van mijn familie en vrienden.
Mijn werk als coach
Trainingen die ik volg
Onze huisdieren
Buiten zijn
Bezoeken van allerlei mensen
En nog zoveel meer.
Waar ga jij van genieten?

101 dagen challenge – dag 71
TROUW
Vandaag een dag ziek.
Ik ben trouw aan mijzelf en plaats alleen deze doordenker

101 dagen challenge – dag 70
BEMOEDIGING
Ik hou ervan om mensen te bemoedigen.
Bemoedigen betekend volgens het woordenboek
Aanmoedigen 2) Aansporen 3) Aanvuren 4) Kracht geven 5) Moed inspreken 6) Moed vatten 7) Ondersteunen 8) Opbeuren 9) Opbeurend toespreken 10) Opbouwen 11) Sterken 12) Stimuleren 13) Toe moedigen 14) Troosten 15) Vertroosten
Er zijn veel verschillende manieren waarop ik mensen kan bemoedigen.
Mensen moed in spreken, mensen vertellen wat ik mooi aan ze vind, er zijn voor mensen, laten weten dat ik aan ze denk, bloemen/ cadeautjes geven, kaarten geven/ versturen, berichten plaatsen op sociale media
Mijn doel met van de bemoedigingen is mensen inspireren, mensen laten zien wat ik zie als ik naar ze kijk.
Aan het begin van de epidemie terug kreeg ik een set bemoedigingskaartjes.
Zomaar
Het raakte mij zo
Het maakte dat ik mij gezien voelde.
Het waren kaartjes die mij zo aan spraken, dat ik ze zelf ben gaan gebruiken.
Daarnaast heb ze aangevuld en ben ze uit gaan delen aan mensen.
Waarom schrijf ik dit.
Omdat ik wil bemoedigen, aan moedigen om naar mensen om je heen te kijken.
Echt kijken naar die mensen.
Heeft je collega, leraar, klasgenoot, familielid, vriend/ vriendin iets moois aan, ruiken ze lekker, ben je blij met ze
Vertel het ze.
Stuur een bemoedigend berichtje aan de persoon waar je aan denkt
Stuur een kaartje
Een klein gebaar, maar het kan de dag van iemand totaal veranderen
“Kind words can be short and easy to speak, but their echoes are truly endless.” -Mother Teresa

101 dagen challenge – dag 69
JA/NEE
Soms neem ik beslissingen die achteraf niet handig waren.
Ik beloof dingen die ik niet kan waarmaken.
Zeg ja op iets waar ik eigenlijk nee op had moeten en willen zeggen.
Waarom?
Omdat ik de situatie niet in de hand heb.
Omdat ik mij laat leiden door mijn emoties
Omdat ik geen nee durf te zeggen
Omdat ik in een gezelschap ben waardoor het moeilijker wordt omdat meerder mensen iets verwachten
Wanneer gebeuren deze dingen?
Als ik denk dat ik snel beslissingen moet nemen.
Als ik niet even tijd neem om over de situatie na te denken.
Begrijp mij goed ik heb ook in situatie gezeten waar adequaat en snel reageren van levensbelang was. Over deze situaties heb ik het niet.
Want als zich een bedreigende situatie voordoet, dan reageer ik vaak vanuit mijn hulpverlenersrol en hoef ik niet lang na te denken, maar kan ik handelen in de situatie.
Ik heb het over situaties waarin mensen mij dingen vragen om te doen, waar ik te snel een antwoord op geef.
Inmiddels ben ik ouder en (hoop ik) wijzer geworden en heb ik geleerd om bij vragen te zeggen dat ik er even over na wil denken.
Als iemand iets van mij vraagt wat niet bij mij past, dan kan ik makkelijker nee zeggen.
Hoe komt het dat het nu wel lukt?
Omdat ik weet wie ik ben/
Ik weet wat mijn sterke kanten zijn.
Ik weet ook wat mijn zwakke kanten zijn.
Gelukkig heb ik ook mensen in mijn omgeving die mij stimuleren of afremmen in dingen.
Hoe kun je nee leren zeggen?
Vraag bedenktijd.
Past het bij je? Waarom wel of waarom niet?
Bedenk de reden waarom je geneigd bent om ja te zeggen. En “daarom” is geen reden.
Als je nee zegt zeg dan nee. Je hoeft geen uitleg te geven waarom je nee zegt. Nee is een antwoord.
Wees lief voor jezelf.
Zorg voor jezelf.
Zeg NEE
Zeg alleen JA als je met een blij hart volledig ja op iets kunt en wil zeggen.

101 dagen challenge – dag 68
STOP
Ik kwam deze tekst weer tegen.
Ik deel hem met je als bemoediging.
Before you talk – Listen.
It may change what you say.
Before you react – Think.
It may change the way you react.
Before you judge – Wait.
It may change your viewpoint.
Before you quit – Try.
It may be the best thing you ever did.
Voordat je spreekt – Luister
Het kan veranderen wat je zegt.
Voordat je reageert – Denk na.
Het kan de manier waarop je reageert veranderen.
Voordat je oordeelt – Wacht.
Het kan je standpunt veranderen.
Voordat je opgeeft – Probeer het.
Het is misschien wel het beste wat je ooit hebt gedaan.
Besef
We zijn allemaal onderweg.

101 dagen challenge – dag 67
IK KAN NIET WACHTEN
Dit is het thema van de adventsperiode die we met de kinderen van de kerk ingaan.
Ik mag er iets over vertellen.
Ik heb kriebels in mijn buik.
Ben hyper de pieper
Ik kan letterlijk niet wachten om het te introduceren.
Met dat ik ermee bezig ben dacht ik aan nog meer dingen waar ik niet op kan wachten omdat ze
- Zo leuk zijn.
- Zo spannend zijn
- Zo nieuw zijn
Allemaal dingen waar je naar uit kijkt
Maar ik heb ook dingen waar ik absoluut niet naar uit kijk.
- Bepaalde onderzoeken
- Dingen waarvan ik weet dat ze naar zijn
- Bepaalde ritten die ik moet maken.
Het helpt mij dan om juist dan leuke dingen te bedenken die ik daarna ga doen.
Aan de dag het uur te denken als het achter de rug is.
Soms is het ook goed om er bewust doorheen te gaan.
Te bedenken waarom je tegen iets op ziet.
Waar komt het gevoel vandaan
Waar ben je bang voor
Waarom ben je er bang voor.
En wat als dat wat je denkt dat er kan gebeuren gebeurt, wat houdt dat dan voor je in.
Wat is het ergste wat kan gebeuren?
Zo werd ik een paar jaar terug geopereerd, op zich geen erge operatie, maar zo werd mij verteld er kan altijd iets misgaan.
Tot op de operatietafel werd dit mij door de arts voorgehouden.
Met een glimlach keek ik hem aan en zei.
Als het menselijkerwijs goed gaat dan ben ik geopereerd en kan ik weer goed functioneren.
Is de pijn weg en vier ik feest met mijn gezin, vrienden en mijn omgeving.
Als het menselijkerwijs mis gaat, dan ben ik op mijn bestemming.
Dan ben ik in de hemel en vier ik feest.
Dus welke uitkomst er ook is ik vier feest want het komt altijd goed.
Daarna mocht ik met het operatieteam bidden.
Dat was zo speciaal.
Lag zo buiten mijn comfortzone.
Maar het was meer dan de moeite waard.
Wat is jouw uitkomst?

101 dagen challenge – dag 66
VEILIG?!?
De afgelopen periode zijn er heel wat dingen gebeurd in de wereld.
Oorlog tussen Rusland en de Oekraïne.
Dan weer rampen die gebeuren
Schietpartijen
De Covid19 epidemie die niet te stoppen lijkt
Bedrijven die failliet gaan
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Allemaal gebeurtenissen die ons leven kunnen beïnvloeden.
Maar wat als de dreiging dichterbij huis komt
Je bedreigd wordt in je eigen leven
Je mishandeld wordt binnen je gezin.
Vandaag had ik daar een gesprek over met iemand.
Zo vaak zegt degene die op welke manier dan ook mishandeld wordt dat zij het fout heeft gedaan.
Dat zij de dingen anders had moeten doen.
Legt ze de schuld bij zichzelf neer.
Waarom?
Omdat het probleem niet begint als de mishandeling start.
Het probleem ligt vaak al in de vroege levensjaren.
Het niet hebben van een goede vader of moederfiguur kan ertoe bijdragen dat het kind zich niet goed heeft kunnen ontwikkelen.
In ons beroep als coaches, therapeuten, artsen, enz. leren we dat de rol van een actieve inspirerende vader en moederfiguur essentieel zijn voor een kind.
Naast dat ouders bepaalde ontwikkelingen bevorderen, stimuleren de ouders ook bepaalde karaktereigenschappen.
In het algemeen zijn moeders vaak beter in het ondersteunen van hun kinderen op het emotionele gebied en vaders in het ondersteunen op het rationele gebied. Maar natuurlijk is dit bij iedereen anders.
In een goede gezinssamenstelling vult het ouderechtpaar elkaar aan.
Dit hoeft niet per se in de man vrouw samenstelling te zijn.
Elk kind heeft een zorgzame vaderfiguur en moederfiguur nodig als rolmodel.
Mist het kind dit in haar leven, zal er bij het kind van jongs af aan een gebied in haar zijn niet vervuld worden. Craving = hunkering.
Hoe draai je het gevoel om bij iemand die de schuld bij zichzelf neerlegt?
Door in gesprek te gaan.
Door elke relatie onder de loep te nemen.
De pijn te benoemen die de relatie veroorzaakt heeft.
Dit is een pijnlijk, emotioneel proces, maar voor herstel zo belangrijk.
Door te luisteren en de persoon een veilige plek aan te bieden waar ze veilig is.
Nieuwe (goede) relaties aangaan want
- Iedere relatie (verbinding) is een kans om te groeien.
- Betrouwbare relaties brengen herstel
- Betekenisvolle relaties motiveren
- In relaties komen mensen tot betekenis
Wil je hierover doorpraten dan mag je altijd contact opnemen.
Bedenk dat bewust worden het begin is van verandering.

101 dagen challenge – dag 65
IN WAT VOOR WERELD LEVEN WE?
Het was nog vroeg zondagmorgen, ik liep buiten door het park.
Ondertussen was ik in gesprek met mijn Vader.
Mijn hoofd zat zo vol met alles wat mij bezig hield besprak ik met Hem.
Genieten van de rust zat ik op een bankje in de zon.
Een oudere vrouw passeerde mij, “Lekker hè die laatste zonnestralen?”; zei ze.
Ik antwoorde bevestigend. Sloot mijn ogen weer en genoot verder.
De vrouw liep mompelend door.
De zachte stem van mijn Vader zei me contact te maken met deze vrouw.
Niet echt gemotiveerd stond ik op, ik genoot zo van de rust.
Ik liep richting de vrouw, ze probeerde om herfstvruchten op te rapen van de grond. Dit ging erg moeizaam. Ik bood aan haar te helpen, maar dit wees ze af. Ze wilde zo lang mogelijk zelf de dingen blijven doen.
Ik zei; “Ik wil u graag helpen, dan kunt u mij ondertussen vertellen waar u de vruchten voor nodig heeft”.
Al rapend praten we verder. Ze vertelde dat ze net een nieuwe heup had gekregen, dat ze daardoor nog wat stram was.
De vruchten wilde ze gebruiken voor kerststukjes. De vrouw vertelde hoe zij altijd klaar had gestaan voor anderen, maar hoe ze dat nu niet meer kon.
Hoe ze een belasting was voor de mensen om haar heen. Mensen zien elkaar niet meer staan.
Lopen zonder iets te zeggen langs elkaar heen. Met een stem vol verdriet zei ze; in wat voor wereld leven we? Als we elkaar niet meer zien. Ik luisterde, mijn hart was bedroefd, vol schaamte bedacht ik me hoe ik ook bijna niet geluisterd had.
Ze vroeg mij wat ik in het park deed. Ik kon haar vertellen dat ik de rust zocht om in gesprek te gaan met mijn Vader. Daarna vertelde ik over mijn geloof, mijn werk.
Oh geloof jij ook?!? Riep ze vol verbazing.
Samen spraken we over God.
Ik vroeg haar hoe en waar zij God ervaarde.
Zo konden we elkaar bemoedigen.
Al lopend kwamen we op het punt waar onze wegen splitsten. Bij het afscheid vertelde de vrouw aangenaam verrast zijn. Ze voelde zich bemoedigd, en had echt het gevoel dat God dichtbij haar was. Na een omhelzing en drie zoenen liep ze weg.
Ook ik liep verder, vol verwondering over het verloop van deze morgen.
Ik ging voor rust weg, maar kreeg een onverwachte bemoediging.
Ik kan iedereen aanmoedigen contact te maken met mensen om je heen.
Want als je God wilt zien, kijk dan naar de mensen om je heen.

101 dagen challenge – dag 64
or you think you can’t.
You‘re right”.

101 dagen challenge – dag 63
HOUDING
Vandaag mocht ik weer face tot face als coach aan de slag.
Door mijn val ben ik bijna twee maanden uit de running geweest.
Twee maanden die ik niet had zien aankomen
Twee maanden die ik moest overbruggen zonder hobby’s te kunnen doen
Twee maanden zijn dan erg lang
Helemaal omdat ik overliep van zelfmedelijden.
Was het niet vervelend? Zeker wel
Werd ik niet beperkt in mijn werkzaamheden? Jazeker wel.
Duurde het niet lang? Zeker wel.
Maar mijn houding maakte dat het twee keer zo lang duurde.
Pas toen ik mijn houding veranderde.
Mijn zegeningen telde.
Hulp vroeg waar ik hulp nodig had.
Pas toen kon ik genieten van de rust.
Kon ik in contact gaan met mensen die ik tegenkwam.
Het was een goede tijd.
Ik mocht nieuwe blogs schrijven
Nadenken over waar ik naartoe wil met mijn bedrijf
Bezig met het herschrijven van mijn trainingen, dit zodat ik ze ook in groepen kan gebruiken.
Mijn iDNA-scan pagina toegevoegd aan mijn website.
Begonnen aan de 101 dagen challenge.
Goede gesprekken met de groep vrouwelijke ondernemers.
Een groep vrouwen die zo divers zijn en juist in hun diversiteit zoveel voor elkaar betekenen.
Vandaag mocht ik weer coachen, het werk doen waarvan ik energie krijg.
Het werk wat op mijn lijf geschreven staat.
Het werk waarvoor ik gemaakt ben.
Het werk waar ik echt gelukkig van wordt.
Kies een baan die je leuk vindt en je hoeft geen dag van je leven meer te werken – Confucius

101 dagen challenge – dag 62
GELUK
Ik heb een vraag voor je
Ben jij gelukkig?
Wat maakt dat jij gelukkig bent?
Geluk volgens het encyclo woordenboek = tevreden zijn met de huidige leefomstandigheden’,
De van Dale zegt
1 gunstige loop van omstandigheden; = voorspoed: hij heeft altijd geluk boft altijd; van geluk mogen spreken veel geluk hebben; op goed geluk op de gok
2 aangenaam gevoel van iem. die zich verheugt
Of ben je op zoek naar geluk?
Jaag je het geluk na.
Zie jij hoe gelukkig andere mensen zijn?
Verlang je naar geluk?
In plaats van geluk najagen is het beter is om na te denken waar jij gelukkig van wordt.
Zelf aan de slag gaan, zelf stappen ondernemen.
Je houding veranderen
De ander bevragen op zijn/ haar geluk.
Want geluk in het leven daar moet je zelf aan werken.
Een paar tips om je geluksgevoel te vergroten
- Schrijf elke dag in een schrift 3 dingen waar jij die dag gelukkig van werd
- Ga per dag minimaal 30 minuten doen waar jij gelukkig van wordt. Tekenen, wandelen, zingen, breien, knutselen, sporten, enz.
- Denk terug wanneer was jij voor het laatst gelukkig. Wat is er sinds die tijd veranderd? Wat kun je op dit moment aan je situatie veranderen om weer gelukkig te worden.
- Heb je misschien hulp van vrienden, familie, gespecialiseerde hulp nodig om gelukkig te zijn?
- Kijk niet naar wat je niet hebt, maar kijk naar wat je wel hebt.
- Laat je omstandigheden niet bepalen hoe jij voelt.
- Verander je houding, tel je zegeningen.
Door achter te laten wat je niet meer nodig hebt, creëer je ruimte om je vinden wat je vooruitbrengt – Ingspire.
Ik ben benieuwd hoe jij gelukkig wordt.

101 dagen challenge – dag 61
MAALTIJD
Niets zo leuk als samen met familie en vrienden van de maaltijd genieten. Samen over het leven
praten. Dingen delen met elkaar.
Stel je het volgende eens voor.
Er staat een rijk gedekte tafel klaar.
De geur is fantastisch, het water loopt je in de mond.
De Gastheer zit aan tafel. Hij lacht naar je en nodigt je uit wat doe jij?
Als je om je heen kijkt zie je nog meer mensen staan.
Mensen die naar hun schoenen kijken. Mensen die zo druk zijn op hun mobiel dat niets anders zien. Mensen die de prachtige zaal bewonderen.
Mensen die naar andere mensen kijken, de ene voelt zichzelf te min (misplaatst nederig)
De andere voelt zichzelf veel beter dan de rest (arrogant).
Sommige mensen zitten aan tafel, met hun handen in hun schoot. Andere durven een druif te pakken.
De Gastheer probeert met ze te communiceren, maar er zijn maar weinig mensen tot wie Zijn woorden doordringen.
De meeste mensen horen vooral hoe slecht Hij ze vindt, hoe ongewild ze zijn, hoe verdrietig Hij van ze wordt.
Althans dat is wat zij denken dat Hij zegt.
De Gastheer wil niet liever dan goed tot ze doordringen. Ze vertellen hoeveel Hij van ze houdt.
Terug naar de maaltijd.
Wat ga jij doen?
Ga jij genieten van de rijke maaltijd die Hij voor je heeft of niet?
God heeft zoveel rijdommen voor ons klaar liggen Hij wil niets liever dan ons overladen met alles wat wij nodig hebben.
God nodigt je uit, neem jij Zijn uitnodiging aan?

101 dagen challenge – dag 60
AFWIJZING
Wanneer je afgewezen wordt
denk je vaak dat je
Niet goed genoeg bent,
Maar de waarheid is dat
De ander niet klaar was
Voor hetgeen jij te bieden hebt

101 dagen challenge – dag 59
VERTROUWEN
God zegt ons meerdere keren in de bijbel dat we op Hem moeten vertrouwen.
Maar wat als
- alles om ons heen lijkt weg te vallen,
- de weg te stijl lijkt om te beklimmen,
- mensen leugens over ons vertellen en je hierdoor mensen die je lief zijn verliest
- we in ons lichaam zoveel pijn hebben dat we niet goed kunnen functioneren?
Waar blijft ons vertrouwen dan?
Hoe mooi is het dan, om niet naar onze omstandigheden te kijken, maar naar wat God ons belooft in Zijn woord.
Spreuken 3:4-5 Vertrouw op de Heer met heel je hart, steun niet op eigen inzicht.
Denk aan Hem bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg.
Wat als je er nu nog middenin zit?
Leg je gevecht met vertrouwen bij God neer.
God zal jou via allerlei wegen en op allerlei manieren duidelijk maken dat Hij te vertrouwen is. Dit kan bijvoorbeeld door
- bijbel teksten
- liederen
- dingen die mensen tegen je zeggen.
Als je kijkt naar wat Gods woord over vertrouwen zegt, dan gaat het vertrouwen op allerlei verschillende manieren.
Ooit hoorde ik iemand zeggen dat ‘vertrouw’ uit twee woorden bestaat: Ver en trouw.
Gods trouw komt heel erg ver. Oneindig ver. Zo hoog als de hemel is reikt Zijn trouw.
In psalm 37:5-6 staat: Vertrouw je hele leven aan Hem toe. Dan zal Hij in alles voor je zorgen.
Hij zal altijd voor je opkomen. Dat is net zo zeker als dat het ’s morgens weer licht wordt en de zon
hoog aan de hemel zal komen te staan.
In Jesaja 26:3 staat: U heeft het beloofd: U zal vrede geven aan de mensen die helemaal op U vertrouwen.
Bedenk de momenten waarin God te vertrouwen was
Het is heel goed om in een schrift de momenten op te schrijven waarin je echt ervaarde dat God er voor je was. In momenten waarin je je alleen voelt en verlaten, kunnen deze teksten je enorm bemoedigen.
We hebben elkaar nodig om elkaar te bemoedigen. Niet alleen of misschien juist niet met woorden, maar door er te zijn voor elkaar. Dan hoef je niet te spreken. Alleen te zijn. Dit vraagt van jou de moed om iemand op te bellen of naar iemand toe te stappen, en te delen wat God heeft gedaan in je leven.
Want juist in deze tijd hebben we de bemoedigen zo nodig.
Ik daag je uit om komende week iemand in je omgeving te bemoedigen met wat God voor jou heeft gedaan.

101 dagen challenge – dag 58
TUINIEREN
Ik was in de tuin bezig.
In januari 2019 hebben we ons nieuwe huis gekocht.
Toen we er kwamen wonen stond de tuin heel vol. Een prachtig gezicht al het groen, maar hierdoor kwam er weinig licht naar binnen. Met elke struik die wegging, stroomde het licht meer en meer naar binnen.
Vanaf het zijaanzicht was ons huis niet te zien. Nu wel. Onze tuin zag er kaal uit (wat voor toen ook even de bedoeling is), hij leek klaar voor nieuwe planten, Niets was minder waar. Toen ik begon te graven stuitte ik op heel veel wortels en stenen. Om de tuin gebruiksklaar te maken moest ik eerst de wortels verwijderen en de stenen.
Zo is het in ons leven ook. Soms kunnen er dingen in de tuin van ons leven staan die prachtig zijn, maar waardoor het licht ons niet of nauwelijks kan bereiken.
Samen met de coachee mag ik deze dingen inzichtelijk maken en opruimen. Onder de oppervlakte kunnen ook veel dingen zitten. Dingen die niet te zien zijn, maar die wel opgeruimd moeten worden om nieuwe groei toe te kunnen staan.
Als je je tuin gaat aanpakken. Krijgen je ruimte, worden de stenen, die zo zwaar liggen, opgeruimd en komen we los van de wortels/ banden die je vasthouden.
Alleen dan kunnen je meer en meer genieten van de gaven en talenten die God in je leven heeft gelegd.
Door de ruimte ga je tot bloei komen, en dit straal je dit uit naar de mensen om je heen. Mensen die op hun beurt genieten van jouw groei en bloei.
Durf jij samen met God en mij als coach je tuin aan te pakken?
Neem dan contact met mij op.

101 dagen challenge – dag 57
WAT ALS…
…je hoofd niet samenwerkt met je lichaam.
…je lichaam niet doet wat je hoofd wil, omdat je hersenen kortsluiting maken.
…je geen controle hebt over je spraak, je buitenlandse talen spreekt zonder te weten wat je zegt. Omdat je toch echt in je hoofd om dat kopje koffie vroeg.
…je al van een veertje om kan vallen, geen evenwicht meer kunt bewaren.
…je het lichaam wat ooit zo goed deed wat jij wilde, niet meer kunt vertrouwen.
…je hier de rest van je leven restverschijnselen van houdt, maar je ze aan de buitenkant niet ziet.
…je harder en langer moet vechten voor je plek in deze wereld omdat jouw hersenen er nu eenmaal langer over doen om dingen op te nemen.
Maar nogmaals aan de buitenkant zie je niets.
Dan ben je dankbank omdat je leeft.
Dankbaar omdat er nog steeds zoveel is dankbaar voor te zijn.
Het enige wat ik vraag is, heb geduld met mij.
Lach niet te hard als…
…ik weer strapnokhe zeg terwijl ik koffie bedoel.
…ik omval terwijl ik geen alcohol gedronken heb.
…ik spontaan begin te huilen ook al is er voor het oog niets aan de hand.
Heb geduld met mij.
Ik ben een mens met niet aangeboren hersenletsel en niets minder als jij. Jij
die je hele leven op de rit heeft.
Heb geduld,
want binnen 1 seconde kan alles anders zijn.
Wees dankbaar voor dat wat je hebt,
want binnen 1 seconde kan je alles kwijt zijn.
Wees dankbaar,
want zoals jij is er maar 1
Heb geduld, heb lief.
Want het leven is te mooi om aan je voorbij te laten gaan.
Geloof mij, ik weet waar ik het over heb.
Heb geduld, met jezelf en met anderen.
Jij kan het verschil maken in deze wereld.
Pak jij al je kansen?
Heb lief, tel je zegeningen, want ik weet God is goed!
Wat er ook gebeurt ik val niet uit Zijn hand.
Met Hem kan ik alles aan.
Hou vol.

101 dagen challenge – dag 56
GOD – SINTERKLAAS
Een jaar terug was ik in een serieus gesprek met een jonge man van 8 jaar.
Ik had de eer om hem naar school te mogen brengen.
Hij vroeg mij of ik het sinterklaas journaal gezien had.
Ik antwoorde ontkennend en vroeg hem wat er gebeurd was in het journaal.
Vol passie vertelde hij: Ze zijn een zak met kolen kwijt.
ondanks dat ik niet meer in de kleine kinderen zit, weet ik nog dat sint met de stoomboot komt, en laat zo’n stoomboot nou varen op kolen.
Zijn betoog ging door, als ze de kolen niet vinden dan kan sint niet komen.
Hij was er echt bezorgd om.
Hoe moet dat dan, kan hij dan wel komen.
Ik keek hem aan en vroeg hem.
Heeft sinterklaas wel eens een jaar over geslagen, of is hij tot nu toe elk jaar nog gekomen?
Nee, vertelde deze jongen mij, hij was nog elk jaar gekomen.
Ik vroeg hem of hij wist waarom sinterklaas elk jaar nog was gekomen.
Nee, dat wist hij niet.
Sinterklaas is niet voor niets sinterklaas. Hij kent iedereen op deze wereld en weet wat ze nodig hebben. De pieten die sint helpen denken dat sinterklaas niet weet wat er speelt, maar sinterklaas weet dit allang, hij is tenslotte sinterklaas. En omdat hij dit allang weet gaat hij het ook oplossen.
Wat sinterklaas alleen wel graag zou willen is dat de pieten hem vertelden waar zij zich zorgen om maken. Want dan kan hij ze vertellen dat alles goed komt. Omdat hij het geregeld heeft.
Met dat ik met deze jongeman in gesprek was gingen mijn gedachten naar God.
God is absoluut geen sinterklaas, maar ook Hij wil ons overladen met cadeaus. Hij wil niets liever dan ons dingen geven die wij kunnen gebruiken.
Het is misschien geen nieuw speelgoed of nieuwe digitale snufjes. Wat we van hem krijgen is zoveel meer.
Hoe vaak gebeurt het dat ik een probleem heb en het zelf aan het oplossen ben. Ik maak me zorgen, het bezorgt mij stress wat zich weer uit op de mensen om mij heen, in mijn lichaam, enz.
Terwijl God al die tijd al weet welk probleem ik heb, Hij wacht met open armen op mij.
Natuurlijk kan hij het probleem oplossen zonder dat ik erom vraag.
Maar weet je God wil niets liever dan mijn stem horen. Hij wil in gesprek met mij.
Hij is een echte heer en wacht tot ik de deur open en Hem binnenlaat.
Weet je wat het bijzondere is aan zorgen delen, ze openbaar maken aan God. Dat ze dan in perspectief komen.
Als ik ze in mijn hoofd laat ronddwalen merk ik dat de zorgen steeds groter worden. Terwijl als ik ze uit spreek dan, als ik mijn zorgen aan God vertel. Dan zijn ze uit mijn hoofd. Ik krijg ruimte voor dingen die echt belangrijk zijn. En ik geef God de kans om mij te overladen met Zijn goede gaven.
Dus wat gaat het worden?
Laat jij je zorgen de baas zijn over jouw gedachten, of laat jij God de baas zijn.
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat als je God de controle geeft er dingen gaan gebeuren die je niet zelf had kunnen bedenken.

101 dagen challenge – dag 55
INTERIEUR VERZORGSTER
Vanmorgen bevind ik mij in de gezegende positie dat iemand mij helpt met het schoonmaken van mijn huis.
Deels omdat ik het nog niet kan met mijn arm.
Deels omdat schoonmaken onderaan mijn lijst van dingen die ik leuk vind om te doen.
Maar het grootste deel is dat ik het gezellig vind. En doordat zij schoon maakt, maak ik zelf ook schoon. Samen werken in dit geval werkt voor mij het allerbest.
Zij vraagt aan mij wat ze schoon mag maken en gaat vervolgens vrolijk aan de slag.
We hebben vooraf het tijdsbestek afgesproken, dat ze schoon maakt.
Ik hoef verder niets uit te leggen ze doet haar werk en meer.
Als ik haar vraag of ze beneden schoon wil maken dan gaat ze stoffen, zuigen, dweilen.
Ik hoef niets te zeggen.
Mijn huis wordt pas schoon als ze alle materialen gebruikt die bestemd zijn voor het werk.
Ik besef hoe gezegend ik ben.
Terwijl ik erover na denk kan ik niet anders dan de link leggen naar mijn bedrijf.
In mijn positie als coach ben ik ook een soort interieurverzorgster. Maar dan van de innerlijke mens.
Ik mag helpen om het innerlijke huis schoon te maken. Dingen op te ruimen.
Ook ik vraag aan de coachee waar ze aan wil werken en samen gaan we aan de slag.
Ook ik maak vooraf tijdsafspraken, zodat voor ons beide duidelijk is waar, wanneer en hoe lang we gaan werken aan het innerlijk herstel.
Tijdens de gesprekken gebruik ik de tools waar ik als coach geleerd heb m=om mee te werken.
Tijdens gesprekken met de coachee pak ik ook geregeld meer aan dan waar de coachee in eerste instantie voor kwam.
Omdat bij het opruimen van de innerlijke mens we vaak diep teruggaan.
Alleen zo komen we erachter waarom de coachee bepaalde overtuigingen heeft.
Bewustwording is het begin van verandering.
Waar komen bepaalde overtuigingen vandaan?
Waarom doe je wat je doet?
Welk gevoel heb je erbij?
Daar waar ik het schoonmaken van mijn huis niet zo leuk vind.
Vind ik het werk als coach geweldig. Hier krijg ik energie van.
Een opgeruimd huis geeft een opgeruimd hoofd
Zowel bij het werk binnenshuis als in de innerlijke mens.
Ik wens jou een opgeruimd hoofd.

101 dagen challenge – dag 54
COACHING
Vandaag mocht ik een masterclass volgen bij de Power Vrouwen academie
De eerste vraag die ons gesteld werd was:
Waarom ben je coach geworden.
Zodra deze vraag komt gaan mijn ogen stralen.
Dat is een makkelijke vraag.
Ik voel hoe mijn ogen gaan stralen en mijn hart springt op.
Ik ben coach geworden omdat ik vrouwen wil helpen, begeleiden en coachen om de vrouwen te worden zoals God ze bedoeld heeft.
Tijdens mijn opleiding iDNA-scan kregen we de ze uitleg bij het coachen:
Coachen het overbrengen van een gewaardeerd persoon van waar hij is, naar waar hij moet zijn of waar hij wil zijn.
Als coach mag ik op methodische en wetenschappelijk onderbouwde wijze een proces begeleiden dat mensen helpt te willen, kunnen en durven veranderen in de richting van hun
persoonlijke doelen en waarden
Ik krijg energie van mijn werk. Energie omdat ik het werk doe wat God voor mij bedacht heeft.
Zelf heb ik een paar haar terug de power vrouwen academie gedaan.
Het heeft mij heel erg geholpen.
Terwijl we ermee bezig waren, gingen mijn gedachten naar de training die ik gemaakt heb.
Al langer wil ik deze aanpassen – uitbreiden.
Mijn iDNA-scan erin verwerken.
Ik heb al langer het verlangen om voor groepen te spreken.
Sinds vanmorgen bruist mijn hoofd van de ideeën.
De komende tijd ga ik mijn trainingen aanpassen, uitbreiden en vernieuwen.
Hou mijn website in de gaten.



101 dagen challenge – dag 51
OVER DE HELFT
Vandaag ben ik officieel over de helft van deze challenge.
En tot mijn verbazing ben ik nog niet uitgeschreven.
Het verbaasd mij hoe makkelijk te woorden vanuit mijn hoofd op het scherm belanden.
Woorden waarmee ik mensen hoop te inspireren, bemoedigen en aansporen.
Over de helft.
Mijn leven is menselijk gezien ook over de helft.
Terwijl ik erover nadenk bedenk ik dat het aan mij hoe ik de laatste helft van mijn leven wil beleven.
Ik kan ervoor kiezen om ervan te balen dat ik al zo oud ben.
Hier zal een deel van de lezers het mee eens zijn.
Met mijn 51 jaar ben ik in hun ogen prehistorisch.
Terwijl een ander deel van de lezer met weemoed zal terug denken aan tijd dat zij zelf 51 waren.
En ik, ik voel mij goed.
Ik ben dankbaar voor mijn leven.
Dankbaar voor de lessen die ik mocht leren.
Dankbaar voor de mensen die ik mocht tegenkomen op mijn weg.
Waarmee ik langer op weg mocht zijn en met wie ik een klein stukje op mocht trekken.
Met sommige had/ heb ik een intensief contact gehad.
Anderen waren als een zuchtje wind.
Hoe ga ik de redt van mijn leven in?
Met een dankbaar hart.
Een gezonde spanning, want ik weet al dat het leven in mijn geval nooit saai zal zijn.
Maar ik ga in ieder geval het leven tegemoet met een gezond verstand
Een liefdevol groot hart en de nodige humor.
Net zoals met deze challenge zie ik ernaar uit.
Ik zie uit naar de verhalen die nog gaan komen.
Want het leven is het leukst als het ren volle geleefd wordt.


101 dagen challenge – dag 49
RUST
Vind je rust dan vindt je leven.
Als ik ergens echt niet tegen kan is dat te laat komen of mensen die niet op tijd komen.
Van nature ben ik een enorm chaotisch persoon. Zo’n persoon die haar bureau vol spullen heeft liggen. Die kleding en spullen op de trap legt om mee naar boven te nemen, en dan vervolgens vergeet om de spullen mee te nemen. Zo’n persoon die zich voorneemt om in de morgen het eten voor de avond al uit de vriezer te helen om er vervolgens rond 16:30 achter te komen dat het eten nog steeds in de vriezer zit.
Maar ik ben ook een persoon die tijdens een gesprek tussen de regels door kan luisteren. Een persoon bij wie mensen zich veilig voelen. Een persoon aan wie mensen hun verhaal vertellen. Een persoon die vragen stelt waardoor mensen dingen vertellen die ze niet eerder verteld hebben.
Ik hou ervan om te luisteren naar mensen.
Om mensen het gevoel te geven dat ik alle tijd voor ze heb. Die gesprekken kunnen overal plaatsvinden. Thuis, in de auto, het openbaar vervoer, in winkels, enz.
Mensen zijn zo uniek dat ik het fijn vind om met ze in gesprek te gaan.
Wat ik nodig heb om mijn werk als coach te kunnen doen is me terug te trekken en tijd te nemen om zelf tot rust te komen.
Tijd om mijn lichaam volkomen tot rust te laten komen d. m. v. slaap.
Tijd om op te laden.
Tijd om te onthaasten
Tijd om dingen te verwerken.
Ik weet ook dat als ik deze tijd neem dat er dan gedachten in mij naar boven komen.
Dingen die ik nog moet doen.
Gesprekken die ik nog mag voeren.
Dingen waar ik mij zorgen over maak.
Vroeger bleef ik rennen om maar niet met deze gedachten in aanraking te komen.
Tegenwoordig laat ik ze komen, omdat ik weet dat ervoor wegrennen geen zin heeft.
Hoeveel rust pak jij in je leven?
Heb jij behoefte aan rust in je leven?
Mocht je behoefte hebben aan een gesprek neem dan contact met mij op.
Want zoals ik bovenaan deze blog al schreef:
Vind je rust dan heb je leven.

101 dagen challenge – dag 48
AFSLUITING
Vanmiddag mocht ik met een coachee in gesprek.
Een prachtig mens, waardevol en vol liefde.
Maar zo beschadigd door het leven, door leugens die andere mensen uitgesproken hadden.
Leugens waardoor ze in isolatie kwam te staan.
Samen met haar mocht ik een traject lopen
Mocht ik haar bemoedigen in haar vrouw zijn.
Samen mochten we kijken naar wat God over haar leven zei en zegt.
Mocht ik als het ware haar in ere herstellen.
Samen mochten we afrekenen met de leugens die uitgesproken waren.
Vandaag bedankte zij mij.
Voor mijn luisteren
Dat ik haar aan moedigde om haar gevoelens te benoemen.
Dat ik haar liet huilen
Dat ik haar erkenning gaf voor het leed wat ze had doorgemaakt.
Dat ik woorden kon geven aan de het diepe verdriet.
Dat we samen dit herstelproces in zijn gegaan en dit proces met beide handen hebben aangepakt.
Ik bedankte haar omdat ik met haar op mocht lopen.
Dat ze mij in vertrouwen nam.
Ik geloof dat mensen in hun levenscyclus door processen heen gaan.
En als de processen er klaar voor zijn om te herstellen dan ontvouwt zich dat in een prachtig diep innerlijk herstel.
Nu zoveel maanden later zie ik een vrouw die de autonomie over haar leven heeft teruggepakt.
Die heeft geleerd wat onder haar verantwoordelijkheid viel, maar ook waar de ander verantwoordelijk voor was.
Een vrouw die zo respectvol in deze situatie was en bleef.
Een vrouw die door Gods Geest heeft mogen ervaren wie God zegt dat zij is.
Een waardevol kind van de grote Koning.
Ik mocht dit traject vandaag afsluiten.
Natuurlijk had ik graag nog veel langer met deze begeleiding door gegaan.
Maar deze prachtige vrouw was klaar om op eigen benen te staan.
Ik ben dankbaar dat ik mocht oplopen in dit proces.
Ik ben dankbaar dat ik op het juiste moment op de juiste plek mocht zijn.
Ik ben een diep dankbare coach

101 dagen challenge – dag 47
WAAR RICHT JIJ JE OP?
Hier zijn 4 dingen om jezelf op te richten die je zullen helpen.
- Kijk achterom en doe ervaring op
- Kijk vooruit en wees hoopvol
- Kijk om je heen en zie de realiteit
- Kijk binnenin je en vind jezelf
Zorg ervoor dat je je op de juiste dingen richt. Want alleen dan zie je wat echt belangrijk is.
namelijk:
JJIJ BENT PRACHTIG!


101 dagen challenge – dag 45
MAALTIJD
Weekend. Onze zoon was thuis, dan probeer ik meestal iets speciaals te doen.
Vandaag hebben we pizza gegeten uit de pizzarette.
We zitten comfortabel en ontspannen te genieten
Iedereen kan op de pizza doen wat hij wil.
Kan de pizza net zo lang laten bakken als hij wil.
Ondertussen zijn we samen in gesprek
Allerlei onderwerpen komen aan bod.
Vanavond konden we met elkaar herinneringen ophalen.
Uiteenlopende mooie, verdrietige, pijnlijke, grappige herinneringen.
Samen mochten we praten over hoe eenieder bepaalde herinneringen heeft ervaren.
Het is een unieke tijd om met elkaar in verbinding te zijn.
De tijd vliegt voorbij en voor we het door hadden, zaten we twee uur aan tafel.
Terwijl ik na zit te genieten dwalen mijn gedachten af naar mijn coaching en begeleiding.
Deze pizzarette kan ik ook goed gebruiken in mijn coaching.
Eten verbindt.
Al meerdere keren heb ik gemerkt dat door samen met mijn coachee dingen te ondernemen de coachee zich sneller op haar gemak voelt en de gesprekken een ongedwongen sfeer hebben.
Coaching met een creatieve twist betekend niet voor niets dat we creatief aan de slag gaan.
Of het nu wandelen is, schilderen, bloemsierkunst, koken, bakken, tuinieren, enz.
De coachee bepaald de onderwerpen en ik mag sturen, bevragen, kneden, luisteren, bemoedigen en aanmoedigen.
Bij creatieve coaching laat je je intuïtie het werk doen.
Al creërend kom je dichterbij je gevoel en bij je eigen kern.
En daarnaast is de coachee fysiek aan het creëren. Hierdoor wordt de coachee zekerder van zichzelf.
De coachee gaat meer uit gevoel en minder uit het hoofd spreken.
Creatief = nieuwe dingen maken en het stimuleren/ ontwikkelen van nieuwe mogelijkheden.

101 dagen challenge – dag 44
CHALLENGE
De afgelopen dagen hoorde ik van verschillende mensen dat ze mijn blogs lezen, en mocht ik vertellen over mijn 101 dagen challenge.
Waarom heb ik mij hiervoor aangemeld, doe ik hieraan mee?
In 2004 ben ik begonnen met het schrijven van poppenkast verhalen.
Ik mocht voor de kleine kinderen poppenkast spelen op een camping.
Dat vond ik leuk om te doen.
In 2010 gingen we de zending in en mocht ik 4 x per jaar een nieuwsbrief schrijven.
In deze nieuwsbrief schreef ik gebeurtenissen die we meemaakten. Vertelde ik over onze projecten en schreef ik over ons als familie.
In het begin was het even uitzoeken, maar wat vond ik dit leuk om te doen.
In 2020 ben ik gestart met mijn eigen bedrijf en begon ik met het schrijven van Blogs op mijn website.
Korte verhalen naar aanleiding van gebeurtenissen die ik tegenkom in mijn leven.
Eind 2020 heb ik een e-book geschreven. Het onvertelde verhaal Jozef en Maria
Ik begon met 1 hoofdstuk wat ik naar een paar goede vriendinnen stuurde.
Hun enthousiasme maakte dat ik nog meer hoofdstukken schreef.
Ik vond het leuk om dingen uit te zoeken van de Joodse gebruiken.
Kwam heftige dingen tegen. Die mij raakten en waar ik weer over mocht schrijven.
Het was een feest om aan te werken en om uit te geven.
Voor mijn 50ste verjaardag in 2021 heb ik een E-book uit gegeven met 25 blogs.
Ook dit vond ik leuk om te doen.
Dus toen Hugo Bakker met deze challenge kwam hoefde ik er niet lang over na te denken om mee te doen.
Ik merk dat ik energie krijg van schrijven.
Mijn fantasierijke brein ontlaadt door dingen onder woorden te brengen via schrijven.
De onderwerpen komen vanzelf bij mij boven. Ik schrijf vanzelf, maar ik geloof dat God dit leidt.
Hij geeft mij de inspiratie en ik mag deze inspiratie onder woorden brengen, en zo mensen bemoedigen en inspireren.
Ik ga door met het schrijven van blogs en verhalen, want ze zeggen dat wie schrijft die blijft.

101 dagen challenge – dag 43
VRIENDELIJKHEID
Vriendelijkheid een klein gebaar met grote gevolgen
Mensen vergeten wat je zei, ze vergeten wat je hebt gedaan, maar mensen vergeten nooit hoe zij zich voelden toen jij vriendelijk was.
Maya Angelou
Vriendelijkheid komt in vele vormen.
Hoffelijk zijn zoals het openhouden van een deur
Glimlachen naar iemand die je niet kent, of juist wel
Iemand een gemeend compliment geven
Echte belangstelling hebben voor iemand
Delen wat je hebt met anderen
Anderen echt het gevoel geven dat ze welkom zijn
Ook als het niet hoeft betrokken zijn bij anderen
Blij zijn met jezelf
Vriendelijk zijn in goede maar ook in kwade dagen
Vriendelijk zijn, maar ook de waarheid vertellen
Empathie tonen
Zomaar iemand een kaartje sturen.
Zonder reden iemand bellen en vragen hoe het gaat.
Oprecht blij zijn als je iemand ziet
Zo zijn er nog veel meer vormen van vriendelijkheid.
Waar het om gaat is dat de ander gezien wordt en zich gezien/ gehoord weet.
Ik daag je uit wees een week lang vriendelijk zonder iets terug te verwachten.
Wees vriendelijk tegen vreemden en je zal zien dat er een rimpel ontstaan, die verder gaat dan jij kan zien.
Doe je mee?
Welke vorm kies jij?
Wanneer voel jij je gezien en gehoord?
Waar heb jij behoefte aan?

101 dagen challenge – dag 42
BESCHERMING
Vorig jaar heeft mijn man onze schutting verder uitgebreid. Prachtige Douglas rabatdelen tussen zwarte palen. Het staat mooi en geeft een rustig beeld.
Binnen deze schutting staat een watertank, Heel handig want zo vangen we het regenwater op, en bij tijden van droogte hebben we water voor onze tuin.
Maar de plek waar deze watertank staat is niet de juiste, de watertank moest buiten de schutting, zo hebben we meer aan onze tuin. Om de watertank te verplaatsen moest deze leeg zijn.
Dat was hij niet.
Om de watertank te verplaatsen moest hij door een opening.
Deze lag vier meter de tuin in en dan weer vier meter terug door de tuin.
Kortom het was een heel gedoe.
Waarom liet hij de watertank niet leeg lopen? “; vraag je je misschien af”.
Dat is jammer van al het water. De planten konden het goed gebruiken.
Maar kregen ze te veel water, dan gaan ze dood.
Had hij de schutting niet later kunnen maken?
Nee, want de tuin was wel erg open. De dagen werden korter dan wat het voor ongenode gasten makkelijker maakt om onze tuin makkelijker ongezien te bereiken.
Ook krijgen we geregeld loges met dieren en die konden nu veilig los lopen in de omheinde tuin.
En hij had op dat moment tijd. Hij heeft veel werkopdrachten. De temperatuur was nu nog lekker.
Dus daarom heeft hij op dat moment de schutting geplaatst.
De tuin moet nog even iets kleiner zijn
Met dat ik dit overdenk moet ik denken aan God.
Zo vaak bid ik God om leiding in mijn leven. Bid ik voor antwoorden, nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen.
Voor mij lijkt de timing perfect.
Ik heb het plan al uitgestippeld
Maar God ziet het grotere geheel.
Hij zegt wacht.
God is als een beschermende muur om mij heen.
Er kunnen dingen in, er kunnen dingen uit.
Iedere keer geef ik God iets meer ruimte om in mijn tuin aan de slag te gaan.
Maar vaak hebben belemmeringen in mijn leven de tijd nodig.
Obstakels in mijn leven die opgeruimd moeten worden hebben de tijd nodig om verwerkt te worden.
Soms heb ik de ander nodig om vergeving te vragen of vergeving te geven.
Soms is het pad wat ik wil nemen niet het juiste pad.
Mag ik eerst nog ervaringen opdoen.
De schutting om mijn leven afbreken dat is helemaal geen optie want dan heeft de vijand de kans om bij mij binnen te komen en dingen weg te roven, dingen in mij kapot te maken.
Het enige wat ik kan doen is op God vertrouwen en wachten op Zijn timing.
Iedere dag wordt mijn tuin meer zoals God Hem graag ziet.
Mag ik meer en meer genieten van de vrijheid die God geeft.
Is dit makkelijk, Nee, niet altijd. Zo vaak heb ik geprobeerd om dingen te versnellen, maar dat pakte vaak niet goed uit.
Ik raakte uitgeput, gedesoriënteerd, gekwetst omdat ik het vanuit mijn eigen kunnen deed.
Doordat ik mijn omheining met mijn zoveel herrie afbreek, kan ik Gods zachte fluistering niet horen en wijk ik nog verder af van Zijn oorspronkelijke plan.
Op God manier blijf ik aangesloten op Zijn bron van leven.
Het lijkt misschien een omweg maar juist door deze omweg kom ik de meest mooie mensen tegen. Kom ik op de mooiste plekken en geniet ik meer, veel meer dan wanneer ik mijn eigen plan trek.
Herken je dit?
Ik bid dat je het geduld en vertrouwen kunt opbrengen om op Gods timing te wachten.
Zijn lessen zijn zo waardevol, Zijn genade is zo groot.
Als je in de rust te komt en wacht krijg je de kans om iets fantastisch te horen:
GODS STEM


101 dagen challenge – dag 40
EEN GEWAARSCHUWD MENS
Vorig jaar voelde ik mij niet zo lekker. Ik had hoofdpijn, slecht slapen en voelde mij gewoon niet lekker.
Ik ging naar de huisarts en vroeg om bloedonderzoek.
Mijn bloeddruk was niet goed, maar meer was er niet te vinden.
Ik bleef mij niet lekker voelen.
Tot een paar weken later de loodgieter kwam om de cv-ketel te onderhouden.
Hij deed wat onderzoek, maakte de cv-ketel schoon en verving wat onderdelen.
Hij zei: “je had dood kunnen zijn”.
Ik vroeg: “waarom?”.
“Omdat de cv-ketel koolmonoxide produceerde”.
“En je kunt koolmonoxide niet zien, proeven of ruiken, maar het kan je wel heel gemakkelijk schaden”.
Ik was sprakeloos.
Van alle dingen had ik er nooit aan gedacht dat mijn lichamelijke klachten verband hielden met koolmonoxidevergiftiging.
Ik deel dit verhaal om je te waarschuwen voor koolmonoxide.
Wanneer heb jij voor het laatst een afspraak gemaakt voor het onderhoud van cv-ketel?
En erg belangrijk, heb je een koolmonoxidemelder in huis?
Misschien geen blog die van mij gewend bent, maar wel superbelangrijk.
Ik wens je goede gezondheid

101 dagen challenge – dag 39
BID ONOPHOUDELIJK
Er gebeurt zoveel in de wereld.
Oorlogen, rampen, ziektes.
Het ene bericht hebben we nog niet gehoord of verwerkt of het volgende bericht verschijnt alweer.
God roept ons niet voor niets op om te bidden.
Bidden is praten met God.
Praten betekend dat het er twee personen deelnemen aan het gesprek.
Geef jij God de ruimte om te spreken?
Heel lang zag ik bidden als eenzijdig benoemen waar ik mee zat, wat ik wilde, wat ik dacht nodig te hebben.
Naarmate mijn relatie met God zich verdiepte merkte ik dat God met mij communiceerde.
Was dat altijd een hoorbare stem? Nee
God is zo creatief Hij communiceert op zoveel manier.
Door de bijbel heen. Soms kunnen teksten die ik al zo vaak gelezen heb, mij zo raken.
Door mensen heen. Soms kom ik precies de juiste persoon tegen op het juiste moment. Ik krijg een kaart of bericht van iemand.
Door de natuur heen. God laat zoveel schoonheid zien.
Geregeld spreekt God tot mijn hart.
Misschien denk je ja dat zal allemaal wel, maar ik heb God nog nooit gehoord.
God spreekt niet met mij.
Misschien gaan je gedachten nog verder.
Ik ben niet interessant genoeg voor God
God houdt niet van mij.
Ik ben niet goed genoeg.
En ga zo maar door.
Ik kan je uit de grond van mijn hart zeggen: Deze gedachten zijn een leugen.
Jij bent waardevol. God heeft je bedacht, je gemaakt. Je bent Zijn oogappel.
God houdt van je.
Als jij in gesprek wilt met God dan
Zoek de stilte op met God.
Als je gedachten afdwalen, en geloof me dat gaat gebeuren. Focus je dan weer op God. Het geeft niet dat je gedachten afdwalen.
Laat je voeden door wat Hij zegt in Zijn woord.
Bid en vraag of God je iets wil vertellen.
Lees in de bijbel en vraag wat God je wil vertellen.
Neem de tijd.
De stilte mag er zijn.
Schrijf alle gedachten die in je gedachten komen op.
Ik hou ervan als God me in mijn hart oproept om voor mensen te bidden.
Vaak weet ik niet waarvoor ik mag bidden, maar bid ik de woorden die ik krijg.
Woorden waarin ik God geef om Zijn werk te doen.
Als je bid voor mensen, voor situaties geef je God de ruimte om Zijn werk te doen.
Om Zijn macht te laten zien.
In mijn gebed hoef ik God niet te vertellen hoe Hij Zijn werk moet doen.
Het enige wat ik mag en kan doen is God de ruimte geven.
Wil dat zeggen dat ik altijd krijg waarvoor ik bid?
Nee.
Wil dat zeggen dat ik nooit meer pijn of verdriet zal kennen?
Nee.
Wil dat zeggen dat ik altijd gelukkig ben.
Niet altijd.
Maar als ik bid tot God en Hem de ruimte geeft gaat God Zijn werk doen.
Waarom?
Omdat Hij dit belooft in Zijn woord.
En weet je wat het mooie is?
Als God mij oproept om te bidden voor anderen, dan roept Hij ook anderen op om voor mij te bidden.
Ik bid voor je
Ik roep je op
Bid onophoudelijk.
Dank onophoudelijk
Ik wens je een gezegende week

101 dagen challenge – dag 38
FEEST
Gisteren mocht ik bij een bruiloft aanwezig zijn.
Wat een feest.
Twee prachtige mensen die een verbond aan gaan met elkaar.
Elkaar trouw beloven voor God en ons als Zijn kerk.
Ik kan zo genieten van zo’n dag.
Waarom? Omdat ik goed in mijn vel zat.
Ik had naar dit feest toe geleefd.
De voorpret was al zo’n feest.
De vreugde van deze lieve vriendin die ging trouwen.
Heerlijk om daarvan mee te mogen genieten.
Ik hou ervan om feest te vieren.
Ook in het “gewone” leven houd ik ervan om feestjes te vieren.
Ik kijk nu al uit naar mijn 40ste 101 dagen challenge blog.
Dan bak ik iets lekkers en vier ik dit met de mensen in mijn in mijn huis.
Feestjes
Dat is ook waarom in mijn coaching de coachee kleine stapjes geef.
Dat maakt het proces overzichtelijk en resulteert in veel overwinningen
En elke kleine overwinning vieren we.
Omdat verandering een proces is.
Elk stapje in dit proces is hard werken, en daar staat een beloning tegenover.
De ene keer bak ik iets lekkers
De andere keer stuur ik bemoedigende kaart.
Want ik ben enorm trost op de verandering die de coachee doormaakt.
En dat mag – nee moet- gevierd worden.
Is het altijd feest, nee natuurlijk niet.
Er gebeuren ook dingen in het leven die naar en vervelend zijn.
Maar juist daarom wil ik de kleine en grote dingen vieren.
Het leven is een feest en vraagt om gevierd te worden.
Maar je moet wel zelf de slingers ophangen.
Ik wens jou veel overwinningen in je leven.

101 dagen challenge – dag 37
ONDERWEG
Vandaag ben ik onderweg naar Kampen.
Ik heb te kampen met
- Vertraging
- Overvolle treinen.
- Storingen
- Mopperend mensen.
En ik?
Ik geniet.
Ik weet waar ik heen ga
Ik weet wie er op mij wacht.
Dat maakt de reis opwindend.
Zo is het ook in het leven.
We zijn allemaal onderweg
Waar ligt je focus?
Focus jij je op het hier en nu en erger je je aan je omstandigheden?
Of focus jij je op je eindbestemming.
Ik weet waar ik naar onderweg ben.
Tot ik daar ben mag ik genieten van de reis.
Genieten van de mensen die ik tegen kom.
En mij uitstrekken naar wat nog gaat komen.
Ik wens je een goede reis.

101 dagen challenge – dag 36
GOEDKEURING
Tijdens mijn laatste studie kreeg ik mijn tentamen officieel nagekeken terug.
Voldoende, goed gedaan!
Waren de woorden die erbij stonden.
Vol verwondering keek ik naar de woorden.
Was de email echt naar mij gestuurd?
Ik was ervan overtuigd dat ik mijn tentamen niet gehaald had.
Ik was ervan overtuigd dat ik de woorden niet had kunnen vinden.
Ik was ervan overtuigd dat ik gefaald had.
Maar dit waren niet de overtuigingen die mijn leraar over mijn werk had.
Nog voor we begonnen met het tentamen zei hij;” jullie kunnen dit. Anders zou ik geen tentamen geven.”
Hij was overtuigd van mijn kunnen.
Wat maakte dat ik ervan overtuigd was dat ik het niet kon?
Onwaarheden vanuit mijn verleden?
Woorden die uitgesproken waren?
Of waren het mijn eigen overtuigingen, die ik ben gaan geloven?
Ik las vanmorgen in de bijbel psalm 139
God vormde mij in de schoot van mijn moeder.
Nog voor de grondlegging van deze wereld wist Hij dat ik zou komen.
Meer nog Hij keek toen al naar mij uit.
Hij verheugde Zich al op mijn komst.
Toen ik werd gevormd keek Hij vol liefde, want ik was precies zoals Hij mij wilde hebben.
In Gods ogen was en ben ik uitmuntend goed.
Wie ben ik dan om te zeggen dat ik niet goed ben?
God liegt niet.
Hij maakt geen fouten.
Ik maak fouten door mijn goedkeuring bij de verkeerde mensen en uit de verkeerde dingen te halen.
Want mijn zijn komt voor uit God, mijn Vader.
Mijn verlangen is om meer en meer te gaan leven vanuit Gods waarheid.
Hij schiep mij naar Zijn evenbeeld.
Hij zag en ik was zeer goed.
Gods goedkeuring is mij genoeg.

101 dagen challenge – dag 35
MUIZENISSEN
Een vriend van ons is voorganger van een kerk,
Zijn kater had een muis gevangen in de kerk.
Met dat hij de foto deelde dacht ik verder.
De kerk heeft last van muizenissen
Muizen knabbelen aan alles
Zo kunnen mensen ook dingen weg knabbelen.
Dingen die in het geloof essentieel zijn
Roddels over die broeder of zuster die apart reageert
Ergernissen aan kerkleden die uitbundig zingen en dansen.
Je beter voelen dan die vrouw die er zo sjofel uit ziet.
Zullen we elkaar accepteren zoals we zijn.
Want ieder mens heeft iets te geven.
Ieder mens is uniek.
Dus laat die poes maar lekker muizen vangen

101 dagen challenge – dag 34
TEMPO
Vandaag wilde ik wat dingen vermaken.
Gelukkig mocht ik de naaimachine van mij buurvrouw lenen.
Alles was goed uitgelegd, maar toch kreeg ik de steken niet goed.
Na een paar uur proberen.
Allerlei aanpassingen doen
Weer proberen
Was ik er klaar mee.
Ik gaf het op.
Verslagen liep ik naar mij buurvrouw.
Ik zette de naaimachine neer en wilde weglopen.
” Wacht!” Zei ze; “laat mij eens kijken.”
Ze versnelde de draadspanning en liet de stof zelf langste naald lopen.
Het resultaat was zeer goed verstelwerk
Op haar aanraden ging ik het nog eens proberen.
Weer ging het niet helemaal goed, toen zag ik wat ik deed.
Ik duwde de stof er doorheen.
Ik hield niet de snelheid van de machine aan.
Toen ik de machine het werk liet doen waren de steken prima.
Zo is het bij coaching ook vaak.
Geregeld kom ik tegen dat de coachee sneller door een proces heen wil.
Het herstelproces probeert te versnellen, daardoor gaat het proces juist langer duren.
Omdat sommige processen langer nodig hebben om te helen dan andere.
Juist door het proces het proces te laten kan de coachee op de juiste manier herstellen en ontwikkelen.
In het coachingstraject merk ik dat coachee effectiever wordt naarmate zij zichzelf beter leert kennen. Kennis van zichzelf met de specifieke talenten en zicht op de
Balans van geven en ontvangen zullen de coachee helpen de juiste hulpbronnen in diens omgeving te zoeken en een plaats te vinden waar zij optimaal van betekenis kunt zijn. Bovendien kan zij met deze inzichten beter inspelen op de verwachtingen die een omgeving van haar heeft en de eisen die de omgeving aan haar stelt.
Met andere woorden: inzicht in je persoonlijkheidsprofiel helpt je in de juiste omgeving, met de mensen die jij specifiek nodig hebt, je doelen te bereiken
Maar dit alles kan alleen als de coachee de tijd neemt.
Als ik als coach het juiste tempo aan geef.
Neem het tempo van de natuur over; haar geheim is geduld!

101 dagen challenge- dag 33
ERVAREN
Wat wil jij bereiken?
Vaak is het goed om daar bij stil te staan.
Je wilt gelukkig zijn maar hoe wordt je gelukkig?
Wat heb jij nodig om te bereiken wat jij wilt?
Een opleiding volgen
Een andere baan
Verhuizen
Enz.
Ik bid je vrede toe

101 dagen challenge – dag 32
STRUIKELEN
Vandaag was een dag vol met dingen die niet goed gingen.
Ik merkte gaandeweg de middag dat ik steeds meer aan het mopperen was, en dan vooral op mijzelf.
Toen stond ik op ons balkon en was ik in gesprek met mijn Vader.
Ik vertelde Hem wat ik van de dag vond.
“Ben je niet iets vergeten vanmorgen”. was Zijn vraag.
Meteen wist ik waar Hij op doelde.
“Ik ben vandaag begonnen zonder U, ik heb U nergens bij betrokken”. Ik voelde me klein worden.
Doordat ik had gekozen om te gaan mopperen, had ik zonder erbij stil te staan de satan een ingang gegeven m flink in mijn gemoed te roeren.
“Heer, Sorry was alles wat ik kon zeggen”.
Ik draaide me in gedachten van Hem weg. te beschaamd om te blijven staan.
“Dat is precies wat de satan wil je dat je doet”, Hoorde ik de stem de Vader. “Je wegtrekken bij Mij vandaan. Is dat wat je op dit moment nodig hebt?”.
“Maar Vader ik voel me zo beschaamd, zo vies, zo nutteloos”.
Ik zakte in elkaar op de rand van mijn bed. Niet in staat om te blijven staan.
Ik voelde hoe er aan me getrokken werd.
“ja: hoorde ik de stem van de demon. “Goed zo draai je maar weg, God wil je nu niet meer. Je moet je schamen voor wat je hebt gedaan. ben jij nou een christen”.
Al die woorden kwamen bij mij binnen. Ze raakten stuk voor stuk mijn hart. Ik voelde me steeds kleiner worden.
Zachtjes hoorde ik de stem van de Vader binnen komen.
“Wie ben jij? Wie zeg Ik dat bent?”
In één klap wist ik het weer.
Waar haalde die demon het lef vandaan om met leugens te bestoken.
Ik moest denken aan een lied van Don Francisco the package.
Ik ging rechtop zitten. “wie ben ik? : zei ik hardop. Ik ben Gabriëlle Ton de dochter van de Grote KONING.
Ik voelde een diepe rust over mij komen.
Het was zo simpel, te simpel en toch had ik het niet gedaan.
Mijn dag beginnen in de rust met Mijn Vader.
Maar het is nooit te laat om het alsnog te doen.
Want met mijn God spring ik over een muur.
Zonder hem struikel ik over een zandkorrel
De les voor vandaag:
Morgen krijg ik D.V. weer een nieuwe dag. Een dag waarin ik van plan ben om in de rust met Mijn Vader te beginnen.
Want God is goed altijd en altijd is God goed.

101 dagen challenge – dag 31
VAN STORING NAAR KORTSLUITING
Regelmatig wordt er aan mij gevraagd wat in nu doe.
Wat coaching inhoud.
Laats hoorde ik dit verhaal van een bevriende coach. Laatst werd het mij gevraagd door een oude man van in de 90. Hij vertelde er gelijk bij dat hij alleen verstand had van elektriciteit. Ik reageerde met dat het eigen op het zelfde neerkomt.
Storing
Als je merkt dat een apparaat storing geeft, dan kan je er voor kiezen om het na te kijken en er iets aan te doen of niets doen. Als je niets doet, dan is er de kans dat het probleem groter wordt. Kies je er dan nog steeds voor om niets te doen, dan kan het zelfs gebeuren dat je kortsluiting krijgt en alles uitvalt. Dat begreep hij.
Van storing naar kortsluiting
Wat ik doe is ongeveer hetzelfde als u deed. Mensen kunnen naar me toe komen als iets niet lekker loopt. Dan kunnen we er samen naar kijken en is het vaak ook zo opgelost. Mensen kunnen er ook voor kiezen om er niets aan te doen en dan kan het zijn dat het helemaal niet meer lekker loopt. Als ze er dan voor kiezen om naar mij te komen en in gesprek te gaan, dan kunnen we samen er naar gaan kijken en ermee aan het werk gaan. Er zijn ook mensen die er niets aan willen doen. Gewoon doorgaan en maar zien waar het schip strand. Grote kans dat die in een burn-out terecht komen. Zeg maar kortsluiting krijgen. Als ze er dan voor kiezen om in coaching te gaan, dan is er aardig wat werk te verzetten maar gaan ze er beter uit komen.
Dit snapte de man en hij wenste me veel succes met mijn praktijk. Hij dacht dat ik wel een goeie was, omdat ik het zo goed kon uitleggen.
Altijd fijn om een compliment te krijgen.
Wil je meer weten over coaching of een kennismakingsgesprek. Neem dan contact met mij op.


101 dagen challenge – dag 29
WAT WIL JIJ WORDEN?
Vandaag las ik een vraag: wat wilde jij worden toen je kind was.
Ik wilde vrachtwagenchauffeur worden.
Dat mocht niet van mijn vader. Ik moest maar verpleegkundige of juf worden.
Dat ben ik allemaal niet geworden.
Ik ben de zorg in gegaan. Dit was oké
Maar pas toen ik door mijn persoonlijkheidsverandering heen ging leerde ik mijn verlangens onder woorden te brengen.
Ik leerde dat ik verantwoordelijk was voor mijn eigen leven.
Zo vaak hoor ik van mensen die hun leven beleven. Mee deinen in de stroom, zonder zich af te vragen waarom ze doen wat ze doen.
Ik gun het iedereen dat zij leven zoals ze bedoeld zijn om te leven.
Genieten
Dingen doen waar je energie van krijgt.
Al eerder heb ik het over een passietest gehad.
Ook heb ik de iDNA test gedeeld
Allemaal middelen om erachter te komen wat jouw dromen zijn.
Erachter te komen waarom je doet wat je doet.
Want het leven is je gegeven om ervan te genieten.
Om ten volle te leven op de beste manier die bij jou past.
Op de vraag wat wil jij worden, is mijn antwoord, de beste versie van mijzelf

101 dagen challenge – dag 28
KLEUR
Vandaag liep ik buiten, ik genoot van de frisse lucht, de prachtige kleuren in de natuur.
Mijn gedachten dwaalden af naar het komende seizoen.
Nog even en dan zijn alle bladeren van de bomen, dan is alles weer grauw en kleurloos.
Ik keek naar een tak van dichterbij en zag de nieuwe knoppen al zitten voor het lenteseizoen.
Dat geeft mij hoop.
Soms zie ik op tegen het grauwe seizoen wat er komt.
Terwijl ik dat dacht kwam er een andere gedachten in mij op.
Het seizoen hoeft niet grauw en kleurloos te zijn.
Net zoals de natuur kleur brengt in de natuur.
- De strakblauwe luchten.
- De zonsopgang en zonsondergang.
- De groenblijvende bomen en struiken.
- De besjes aan de hulst.
Zo mag ik ook kleur geven brengen in mijn leven,
- Kleurrijke kleding aan trekken.
- Opvallende keuzes maken
Maar vooral in het leven van mensen in mijn omgeving.
- Daar waar alles grauw is hoop brengen.
- Daar waar alles kleurloos, kleur brengen.
- Daar waar verdriet is een schouder zijn om op te huilen.
- Mensen zien en groeten
- Complimenten geven.
- Kaartjes sturen
Ik kan niet de hele wereld veranderen, maar ik kan wel een helpende hand zijn op de plek waar God mij gesteld heeft.
Ik daag jou uit om hetzelfde te doen

101 dagen challenge – dag 27
TRAINING
BEN JIJ?
- Vrouw,
- Onzeker over wie jij bent?
- Verlangend om zichtbaar te worden in je omgeving
- Benieuwd naar jouw passies
- Benieuwd waar jij energie van krijgt.
Ik heb een training ontwikkeld;
Hoe word je zichtbaar.
Omdat ik geloof dat God jouw talenten en gaven heeft gegeven die het waard zijn om gezien te worden. Hij heeft jou uniek gemaakt.
Maar ik geloof ook dat we door ervaringen in het leven de moed zijn verloren om onze zichtbaarheid te tonen aan de wereld om ons heen.
Ik heb echt een verlangen om andere vrouwen te gaan helpen met zichtbaar worden.
Waarom?
Zodat de wereld kan gaan zien, en meer nog, jij zelf kan gaan zien, hoe mooi en uniek jij bent.
Na jaren van trainingen en opleidingen, kan ik uit eigen ervaring vertellen hoe mijn leven is veranderd toen ik zichtbaar werd.
Mocht ik ervaren dat ik niet alleen mensen kon bemoedigen en inspireren, maar ik ontdekte dat wat ik in mijn leven meegemaakt had, zowel negatief als positief, een enorme kracht werd waaruit ik kon putten.
Ik heb gaandeweg zoveel geleerd.
Waarom werkte het?
Omdat mensen zich konden vereenzelvigen met mijn verhaal.
Zo mag ook jij zichtbaar gaan worden.
RESULTAAT
Ik heb de training in 10 overzichtelijke brokken geknipt.
In 10 onlinevideo’s gaan we het zichtbaar worden praktisch maken.
We gaan in 10 stappen beetje bij beetje werken aan je zichtbaarheid. Inzichtelijk maken wie jij bent.
Op een manier die bij jou past.
Je staat er niet alleen voor
Je gaat er krachtiger uit komen
Neem een kijkje op mijn site voor meer informatie.
https://gabriellecoaching.nl/op-een-actieve-manier-zichtbaar/

101 dagen challenge – dag 26
ROOTS
Ok ben trots op deze foto.
Op deze foto staan mijn opa en mijn biologische vader.
Ze hebben het goed samen.
Helaas heb ik mijn echte vader nooit ontmoet.
Hij was al weg voor ik geboren werd.
Maar toch ben ik trots op deze foto.
Dankzij mijn vader mocht ik geboren worden.
Met mijn opa heb ik altijd een goede band gehad.
Mijn opa stierf toen ik 6 jaar was, maar nog regelmatig denk ik aan hem.
Mijn opa was gelovig.
Ik ben trots op mijn roots.
Ierse, Duitse en Nederlandse roots
Ik ben trots op mijn afkomst.
Dankzij de familie in mijn leven, ben ik geworden wie ik ben.
Mijn leven was niet altijd makkelijk, maar kijkend naar deze foto ben ik dankbaar.
Mijn leven heeft mij geleerd te genieten van het leven, want het leven is je gegeven om ten volle te leven.

101 dagen challenge – dag 25
GEDRAG
Vanmorgen waren we in de kerk.
De preek ging over een voorbeeld zijn voor je kinderen, maar ook Jezus laten zien naar de mensen om je heen.
Ik was het hier volmondig mee eens. Ik sprak naar God uit dat ik niets liever wil dan meer en meer lijken op Hem
Als ik kijk alleen al naar vandaag, hangt mijn houding nog te veel van af van mijn omstandigheden.
Al twee dagen probeer ik om kleding te maken, maar mijn naaimachine werkt niet mee.
Ik weet er te weinig vanaf, en begrijp helaas niet wat ik moet doen om het probleem op te lossen.
Het maakte mij sacherijnig. Dit uitte zich in mijn gedrag naar de mensen in mijn huishouden.
Ik werd terecht aangesproken op mijn gedrag.
Wat deed ik? Ik ging mijzelf verdedigen.
Maar mijn naaimachine werkt niet goed.
Ik ben moe.
En ga zo maar door.
Mijn man keek mij aan en zei; “Dus, wat heb ik daarmee te maken? Ik heb daar niets mee te maken. Ik heb alleen maar te maken met jou houding naar mij toe.
Ik zou het fijn vinden als je anders gaat reageren naar mij toe”.
Stomverbaasd keek ik hem aan. Het enige wat ik kon doen was vergeving vragen en mijn houding veranderen.
De moraal van dit verhaal.
Laat je omstandigheden niet je houding bepalen.
Maar laat je houding je omstandigheden bepalen.
Nu aan het einde van deze dag ben ik me er weer van bewust dat ik meer en meer wil lijken op Jezus en dat ik mij hier op elk moment van de dag naar uit mag strekken.
Ik wens je een goede week

101 dagen challenge – dag 24
GEDACHTEN
Dat wat belangrijk voor je ie, blijft in je gedachten
Waar ben jij met je gedachten?
Gedachten kan je sturen
Waar wil jij je gedachten mee vullen.
Denk positief
Richt je op het goede.
Je bent als mens uniek en prachtig

101 dagen challenge – dag 23
REMINDER
Vandaag wil ik je eraan herinneren dat jij
Sterker bent dan je denkt
Meer getalenteerd dat jij weet
In staat om meer dingen te doen dan jij je kunt voorstellen.
Dus kom in beweging en laat jezelf zien.
Geloof in je eigen kunnen
Elke dag is een nieuw kans om jezelf uit te strekken zodat je een nog betere versie wordt van de persoon die je nu al bent.
Want als jij weet wat je waard bent, dan maakt het niet uit wat anderen over je zeggen.
Dan kan niemand jou het gevoel geven dat je waardeloos bent.
Loop je eigen weg
Wees zelfverzekerd
En blijf positief.
Jij bent het waard om gezien en gehoord te worden.

101 dagen challenge – dag 22
IN PROCES
Vandaag heb ik glutenvrij brood gebakken en glutenvrije crackers.
Ik vind het heerlijk om bakken te koken.
De ingrediënten bij elkaar zoeken.
Mengen
Laten rijzen.
Bakken
Met het hele proces van bakken ben ik hooguit 15 minuten bezig.
De rest van de tijd bestaat uit mengen in de beslagkom wat de machine zelf doet.
Wachten tor het deeg gerezen is, bestaat vooral van het deeg afblijven.
Bakken in de oven, dit doet de oven zelf.
De geuren zijn heerlijk, maar ook hier heb ik geen hand in
Dit hele proces kost tijd. Veel wachten. Maar als het dan klaar is, dan kan ik ervan genieten
Zo gaat het in het coaching proces ook.
De coachee komt met de ingrediënten.
We mengen ze samen.
Tussen de afspraken is het proces, het proces van de coachee.
Ik als coach mag de coachee kneden, mengen,
Het proces kost tijd en energie. Ik mag het proces begeleiden, sturen en er woorden aan geven.
Maar de coachee is degene die het proces bepaald.
Als de coachee de verandering gaat ervaren is hij/ zij ook degene die volledig de overwinning mag pakken voor het proces.
De coachee is degene die trots mag zijn op het resultaat, ten volle van de verandering mag en kan genieten
En ik, ik sta aan de zijlijn.
Ik moedig aan, roep aanwijzingen, voel de emoties die de coachee voelt tijdens het proces.
En elk stukje doorgemaakt verandering mag ik mee vieren.
Ik mag bemoedigende woorden en mijn trots uitspreken over de coachee.
Ik ben een dankbare coach

101 dagen challenge – dag 21
iDNA-SCAN
Ik ben een iDNA-SCAN coach. Ik krijg vaak vragen wat iDNA-SCAN inhoudt, en waarom ik er enthousiast over ben.
Waarom????
Doen we soms wat we niet willen doen…….
En doen we niet wat we wel willen doen???
De iDNA-scan maakt zichtbaar:
- Waar de kracht ligt van de coachee
- Waar de onmacht zit van de coachee
- Een momentopname van wie de coachee nu is
- Waar de valkuilen liggen van de coachee
- Waar de uitdagingen liggen van de coachee
ZICHTBAAR MAKEN
Ik wil mensen zichtbaar maken. Met zichtbaar maken bedoel ik ontrafelen waarom mensen doen wat ze doen.
Zichtbaar maken waar in het fundament de stenen verkeerd gelegd zijn.
waarom?
Omdat:
- Bewust wording is het begin van verandering
- Door zichtbaar te worden ontwikkelen mensen taal
- Mensen gaan meer van zichzelf begrijpen
Het effect op je coach traject:
- De scan geeft een mooi vertrekpunt
- Uit de scan kunnen we samen je coach plan samenstellen
- Het coach rapport is direct een mooi werkboek voor jou als coachee
DE OPBOUW VAN DE SCAN:
- Gebieden van invloed. Dit is een momentopname over hoe het leven van de coachee er momenteel uitziet In de praktijk blijkt dit al een heel mooi onderwerp te zijn voor een coachgesprek
- Invloed van ouders op ontwikkeling. Dit is een inschatting van hoe de coachee zelf naar zijn ouders kijkt en naar zichzelf. Dit is voor jou als coach een mooi inzicht om een inschatting te kunnen maken van de invloed in de tweede en vierde dimensie. Het geeft ook inzicht of je rekening moet houden met pathologie (informeer in dat geval ook of mensen medicijnen gebruiken)
- De tweede dimensie, psychologisch vermogen. Hier heb je inzicht in het psychologische vermogen wat je coachee heeft opgebouwd Daardoor kun je makkelijker “waste” zichtbaar maken
- Invloed van de derde dimensie. Dit is een inschatting van welke communicatie rollen de coachee heeft. De valkuilen van de rollen worden zichtbaar gemaakt
- Invloed van kernkwaliteiten. De scan heeft uit 40 kernkwaliteiten er zes geselecteerd waaruit de coachee er drie mocht kiezen die het meest bij hem of haar past. Ze passen echter alle zes! De bespreking van kernkwaliteiten geeft je ook handige handvatten om te kunnen gebruiken in je coachtraject
- Invloed van de vierde dimensie. Hier maken we de ontwikkelde constructieve en destructieve kracht zichtbaar
De iDNA-scan bestaat uit 300 vragen.
In het vervolg gesprekken zal ik de scan met coachee bespreken.

101 dagen challenge – dag 20
DANKBAAR, BEVOORRECHT
Afgelopen zondag mocht ik de kinderdienst doen bij ons in de kerk.
Door ziekte had ik 1 jongeman bij mij.
We behandelen een boekje Rovers adieu van Ursula Marc.
Normaal raken we snel afgeleid als er meerdere personen bij zijn, maar zondag niet.
We konden praten over wat hij had gelezen in het boekje, wat hem was bijgebleven.
Hoe hij over bepaalde dingen dacht.
Het verhaal gaat over een rover jongen Tom die verhuisd naar het paleis van de koning. De koning neemt hem aan als zijn zoon.
Tom was opgegroeid bij rovers die hem mishandelden, ze toonden hem geen liefde, gaven hem niet voldoende voedsel, en ga zo maar door.
Bij de koning moest Tom erg wennen aan zijn mooie kleding, dat hij niet hoefde te werken voor zijn eten, Dat de koning altijd blij was om hem te zien.
Deze keer ging het verhaal over Tom die de koekoeksklok stuk had gemaakt.
In paniek vlucht hij weg uit het paleis en verstopt hij zich in een boom.
Zijn gedachte toen hij in de boom zat was hier ben ik veilig.
De koning gaat naar hem op zoek en vind hem, hij neemt hem mee naar het paleis en legt Tom uit dat hij (de koning) niet boos is, maar dat hij verlangt naar een relatie met Tom, waarin Tom alles kan vertellen aan de koning.
De koning vindt het fijn om Tom gedurende de dag te zien, met hem te praten.
Kortom de koning houdt van Tom als zijn zoon.
Samen spraken we over het weglopen van Tom en dat Tom bang was voor de reactie van de koning.
Dit herkende de jongeman wel. Het volgende wat deze jongen opviel was dat Tom zich na even nadenken in de handen liet vallen van de koning. Dat hij de koning toch nog niet volledig vertrouwde.
Toen ik vroeg of hij zich dit kon indenken dat je bang bent voor je ouders, zei deze jongen nee, dat kan ik mij niet voorstellen. Ik vertrouw mijn ouders, ze houden van mij, zorgen goed voor mij, ze doen alles om mij en mijn broers en zus gelukkig te maken.
Ik was met stomheid geslagen. Hier kon ik mij niets bij voorstellen.
Ik vertelde hem dat Tom altijd bang was geweest voor de rovers. Dat weglopen dat had hij van jongs af aangeleerd om onder de woede van de rovers uit te komen.
Dat begreep hij wel. Toen zei deze jongen; “Ik ben blij dat ik mijn ouders heb en dat ik het mij niet kan voorstellen om zo behandeld te worden.” Ik kon niet anders dan dit beamen.
Terwijl ik erover nadacht bedacht ik mij dat ik ook de neiging heb om mij te verstoppen als er dingen niet goed gaan in mijn leven.
Ik sluit mij af en ga terug naar de plek waar ik mij dacht veilig te voelen.
Ik hoef er niet over na te denken het gebeurt in een ogenblik.
Zo was het fundament van mijn leven opgebouwd.
Inmiddels heb ik geleerd dat ik niet meer hoef te vluchten, maar ik maar ik mag zijn wie ik ben.
Stapje voor stapje is mijn fundament veranderd.
Dat wil niet zeggen dat ik nooit meer gevoelens van vluchten of verstoppen heb. Maar ik heb ze nu wel sneller in de gaten en kan ermee omgaan.
Hoe?
Door te beseffen wie ik ben.
Ik ben niet meer het gepeste, lelijke, bange, enz. meisje. Maar ik ben een prachtige vrouw. Een vrouw met veel gaven en talenten.
Een vrouw die gezien en gehoord mag worden omdat dat wat ik deel van waarde is.
Of het nu schilderijen, tekeningen, teksten, bemoedigingen of andere dingen zijn.
Ik heb geleerd om Gods waarheid uitspreken over mijn leven.
Ik ben Zijn geliefde kind en er is niets wat mij van Zijn liefde af kan houden.
Ik mag meer en meer groeien in Zijn liefde voor mij.
Mijn verlangen is dat ik steeds meer op Hem mag gaan lijken.
IK BID JE TOE DAT JIJ BESEFT WIE JIJ BENT
JIJ BENT PRACHTIG GEMAAKT.
JIJ BENT EEN WONDER
JIJ BENT BIJZONDER
IK WENS JE EEN GOEDE DAG

101 dagen challenge – dag 19
SCHRIJVEN
Schrijf iets wat het waard is om te lezen, of doe iets wat het waard is om over te schrijven.
Benjamin Franklin
Vandaag hoorde ik dit citaat.
Als ik kijk naar wat ik doe dan kan ik niet anders zeggen dan dat ik dit doe.
Mijn werk als coach geeft mij zoveel materiaal om over te schrijven.
Daarnaast heb ik vorig jaar een kerstverhaal geschreven.
Het ongeschreven verhaal.
Dit was superleuk om te doen.
Inmiddels zijn we bij dag 19 beland en nog steeds heb ik stof om over te schrijven.
Gisteren vroeg iemand mij waarom ik schreef.
Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Ik vind het heerlijk om mijn gedachten op papier te zetten, en als ik daar dan ook nog mensen mee kan bemoedigen, dan is de cirkel rond.
Ik merk dat als ik schrijf ik niet de goedkeuring van mensen nodig heb om er energie van te krijgen.
Ik doe iets waar ik energie van krijg.
Mijn inspiratie krijg ik van God. Hij is mijn grootste inspiratiebron. Ik geloof dat God mij dit talent heeft gegeven.
Hugo Bakker heeft een paar jaar terug de passietest gedaan bij powervrouwen, waar ik op dat moment een training deed.
Daar kwam ik erachter dat ik schrijven leuk vond.
Doen wat je leuk vindt dat gun ik iedereen.
Vorig jaar heb ik hier een training over gemaakt.
Hoe word jij zichtbaar.
Mocht je deze training willen doen, neem dan contact met mij op.
Ik gun jou een leven vol van woorden en daden die jou opbouwen.
Writing is the painting of the voice
Schrijven is het schilderij van de stem

101 dagen challenge – dag 18
UITZICHT
Vanmorgen waren we onderweg naar de kerk, het was koud. In de nacht had het gevroren.
Toen we langs de IJssel reden hing er een dichte mist.
Het plaatje is prachtig.
Ik vind mist vaak iets mysterieus hebben. Je ziet schimmige vormen waarin je kunt zien wat iets lijkt te zijn.
Terwijl we reden moest ik denken aan het uitzicht wat we zelf op en in ons leven hebben.
Kun jij heel ver kijken, of leef jij in een mist waarin je enkel schimmige vormen kunt zien.
Wat als je al zo lang in de mist bent dat je niet meer merkt hoezeer de mist je belemmert
Dat je niet meer weet hoe het is om een vrij uitzicht te hebben.
Dit kan door verschillende dingen komen.
Heftige gebeurtenissen die elkaar opvolgen, zowel positief als negatief.
In een relatie zitten die uitzichtloos lijkt.
Een werkplek waar je niet doorheen lijkt te komen.
Continu pijn die je belemmert, en ga zo maar door.
Voor jou is de situatie “normaal” geworden, jij bent gewend aan de mist in je leven.
Mensen die ervan buitenaf naar kijken hebben in veel gevallen de mist niets een door, omdat jij geleerd hebt om mensen op afstand te houden.
Net zoals bij je mist je minimaal 11 meter afstand moet houden, hou jij mensen ook op afstand. Vaak niet bewust, maar onbewust.
Het lijkt veilig om afstand te houden, niemand kan je raken. Maar het is ook eenzaam. Niemand weet wat er werkelijk in je omgaat.
Waar sta jij in je leven?
Wat belemmerd jou?
Hoeveel zicht heb jij?
Wat heb jij nodig om uit de mist te komen?
Ik wens een leven in volledige vrijheid en een onbelemmerd uitzicht.

101 dagen challenge – dag 17
ZORGEN
Je zorgen maken is:
Een gesprek hebben met jezelf
over dingen die je niet kunt veranderen.
Bidden is:
Een gesprek hebben met GOD
over dingen die HIJ kan veranderen.
Maak dus een keuze
Wil je een één gesprek
wat jou wakker houdt
Of
Praat met de MAKER
en krijg ZIJN rust
Ik weet wat ik kies

101 dagen challenge – dag 16
COMPLIMENTEN
Vandaag zag ik deze tekst, hij sprak mij zo aan. compliment mensen. Uitvergroot hun sterke punten niet hun zwakheden
Ik las een poos terug op facebook het volgende verhaal. Er stond geen auteur bij
Er was eens een wiskundeleraar die het volgende op het bord schreef;
1 x 9 = 9
2 x 9 = 18
3 x 9 = 27
4 x 9 is 36
5 x 9 = 45
6 x 9 = 54
7 x 9 = 63
8 x 9 = 72
9 x 9 = 81
10 x 9 = 91
Eerst giechelde er enkelen en daarna lachten de meeste studenten omdat de leraar zich kennelijk had vergist.
10×9 = 91?
De leerkracht wachtte tot iedereen weer stil was. Vervolgens zei hij: “Ik heb deze fout met opzet gemaakt om jullie iets te tonen.
Ik heb 9 problemen correct opgelost en slechts 1 fout gemaakt.
In plaats van me te feliciteren met het goed oplossen van 9 van de 10 problemen, lachen jullie om mijn fout.
Hiermee laat ik jullie duidelijk zien hoe ons onderwijssysteem werkt. En dat is heel triest, maar helaas waar. We leven in een cultuur dat dat mensen uitgelachen worden en soms zelfs vernederd omdat ze fout zijn.
We moeten leren mensen te prijzen voor hun successen en ze te waarderen voor hun kleine fouten. Geloof me, de meeste mensen doen veel meer goed dan fout, en toch worden ze beoordeeld op de weinige fouten die ze maken.
Ik wil je uitnodigen om meer te complimenteren en minder te bekritiseren, omdat dat resulteert in zoveel meer; betere samenwerking, meer genegenheid en minder negativiteit.”
Velen van hen begrepen dat de les die ze zojuist hadden geleerd veel belangrijker was dan het resultaat van 10×9.
**********************************************************
Niet alleen het onderwijssysteem werkt zo. Maar helaas werkt het bijna overal zo.
We zien wat mensen fout doen. Kijk wat we doen naar onze kinderen. We vertellen ze wat ze NIET moeten doen.
Niet met je schoenen op de bank. Blijf van de koekjes af. Niet boeren. Geen winden laten. Niet je broer of zus plagen
Als we ons richten op wat de mensen goed doen, wordt het leven voor hen en ons veel aangenamer. Benoem wat mensen goed doen in plaats van ze te wijzen op hun fouten.
Geef complimenten, laat mensen merken dat je ze echt ziet.
- Wat fijn dat je de papiercontainer aan de weg hebt gezet.
- Wat fijn dat je thuis bent.
- Bedankt voor je hulp.
- Bedankt dat je je werk hebt gedaan.
- Bedankt dat jij er bent.
- Je ziet er prachtig uit.
- Ik ben blij met jou.
IK WENS JE EEN DAG VOL VREUGDE EN COMPLIMENTEN.

101 dagen challenge – dag 15
HERINNERING
Vandaag heb ik mijn werkkamer opgeruimd.
Er ging van alles door mijn handen.
Veel knutselspullen maar ook veel spullen.
Spullen waarvan ik niet meer wist dat ik ze had.
Spullen die ik hervonden heb.
Spullen waarvan ik geen afscheid kan nemen
Spullen die ik zonder veel moeite weg kan doen.
Zo kwam ik ook twee grote fotolijsten tegen met grote bladeren erin.
Zoals ze waren wilde ik ze niet bewaren, maar wat kon ik er dan wel mee.
Even later kwam ik een mooie foto tegen van mijn kinderen en er ontstond een idee.
Ik miste in mijn kamer een bijzonder object
Al jaren wilde ik een plek met foto’s van mijn familie.
Foto’s van mensen die mij dierbaar zijn
Vandaag heb ik een familie collage gemaakt. Een collage van mensen die belangrijk zijn en waren in mijn leven.
Allemaal hebben ze een rol gespeeld in mijn leven.
Allemaal hebben ze een stuk met mij mee op gelopen.
Hebben ze mij gevormd tot de vrouw die ik nu ben.
Als ik kijk naar de foto’s zie ik mensen die mij lief zijn.
Als ik kijk naar de collage zie ik mijn verleden.
Dankzij deze mensen heb ik niet alleen een verleden, maar ook een toekomst.
Al deze mensen hebben mij gestimuleerd om een betere versie te worden van mijzelf
Zij zagen in mij wat ik zelf maar moeilijk kon zien.
Met dankbaarheid kijk ik naar deze prachtige fotolijst vol mensen waar ik van hou.
Ik voel mij trots omdat ik in hun voetsporen mag lopen.
In hun voetspoor maar mijn eigen pad mag lopen.
Als ik kijk naar de foto’s van mijn kinderen dan kan ik ben ik dankbaar dat ik hen mag begeleiden in hun groei.
Dat ik heb mag voorgaan op hun weg.
De weg waarin ook zij hun eigen weg mogen gaan.
Hun eigen toekomst mogen bepalen.
Morgen ga ik mijn dierbare fotolijst een mooie plek geven.
Terugkijkend op deze dag ben ik dankbaar voor mijn verleden, want zonder mijn verleden zou ik geen toekomst hebben.
En ook geen prachtige collage
LAAT HET VERLEDEN NIET JE LEVEN BEPALEN, MAAR LAAT HET VERLEDEN EEN GOEDE RAADGEVER VOOR DE TOEKOMST ZIJN

101 dagen challenge – dag 14
BEPERKING of MOGELIJKHEDEN
27 augustus ben ik gevallen. Na 5 weken rust, is er onvoldoende verbetering in mijn arm.
Maar ik was wel klaar met de rust. Soms is het goed om door de pijn heen te werken.
Dus toen ik vandaag naar de fysio mocht.
Dacht ik dat de fysio zou zeggen nou mevrouw u moet uw pols weer volledig gaan gebruiken.
Niet dus.
Tegenstrijdige behandeling aan de ene kant rust vanwege de blessure aan mijn pols, maar toch bewegen omdat dat beter is om in beweging te blijven voor de fibromyalgie.
En dat allemaal omdat ik mijzelf niet serieus nam.
Ik kon niet voldoende rust nemen (vond ik) – Maar eigenlijk vind ik het moeilijk om hulp te vragen.
Ik vind het moeilijk om dingen uit handen te geven – dan gaan dingen anders dan ik ze zelf zou doen.
Dan moet ik steeds dingen vragen. Ben ik tot last van andere mensen.
Het gevolg van het niet serieus nemen van mijn lichaam is, dat deze blessure nu nog minimaal 6 weken gaat duren.
Natuurlijk baal ik van deze ontwikkeling, maar in plaats van mij op het negatieve te richten wil ik mij op het positieve richten.
De dingen die ik wel kan doen.
Tot rust komen
Voor mensen bidden en danken
Veel wandelen
Dansen in huis
Dankbaar zijn en hoe langer ik erover nadenk hoe meer dingen ik zie waar ik dankbaar voor ben.
“ALS JE DENKT DAT ALLES TEGENZIT, DENK DAN OPNIEUW” – HENRY FORD
“JE BENT JEZELF DE LIEFDE VERSCHULDIGD DIE JE ZO VRIJELIJK AAN ANDEREN GEEFT.” – AMY IPPOLIT

101 dagen challenge – dag 13
VERTALING
We hebben een nieuwe huisvriend. Een man uit Tsjechië die in nood was.
Samen met de kerk hebben we gekeken wat we voor hem konden doen.
Inmiddels zorgen we met elkaar ruim twee weken voor hem.
Het is een bijzondere tijd, de ontmoeting, de hulp, de samenwerking, enz.
Het enige wat ons in de weg staat is de taal.
De man spreekt alleen maar Tsjechisch, gelukkig is daar google translate.
Al is google translate niet waterdicht.
Het gebeurt herhaaldelijk dat een van beide partijen hard moet lachen omdat google een woord zo verkeerd vertaald dat we er geen touw aan vast kunnen knopen. Nu ligt het in dit geval eraan dat we beide elkaars taal niet spreken.
Terwijl ik hierover nadenk, bedenk ik dat, elkaar niet verstaan, ook regelmatig gebeurt als je elkaars taal wel verstaat.
Een goed voorbeeld hiervan is whatsapp.
Hoe schrijft iemand de whatsapp en hoe ontvangt iemand de whatsapp.
Dat alles hangt af van de gemoedstoestand van de persoon in kwestie.
Tegen mijn kinderen zeg ik regelmatig schrijf niet zoveel via de whatsapp en helemaal niet als je boos bent. Praat het mondeling met elkaar uit.
Maar wat als er ook mondeling een ruis op de lijn zit.
- Een ruis in de vorm van jezelf afgewezen voelen en vanuit die context een gesprek in gaan
- Een ruis in de vorm van je boos voelen en zo een gesprek ingaan.
- Zo kan ik nog wel meer voorbeelden noemen.
Wat ik als coach geleerd heb is om naar de ander toe te herhalen wat de persoon gezegd heeft.
- Dus als ik heb goed begrijp bedoel je dit?
- Ik hoorde je dit zeggen is dat ook wat je bedoelde?
- Uit je toon hoor ik dat je boos bent, wil je misschien vertellen wat je boos maakt. Is het iets wat ik gezegd heb, of is het misschien iets wat ik in het vorige gesprek gezegd heb.
Zo houd ik de lijn open en geef ik de ander gelegenheid om te verifiëren wat die persoon gezegd heeft.
DOOR TEGEN EEN MAN TE SPREKEN IN EEN TAAL DIE HIJ BEGRIJPT, BEREIKT U ZIJN HOOFD.
DOOR TOT HEM TE SPREKEN IN ZIJN EIGEN TAAL, BEREIKT U ZIJN HART.
– NELSON MANDELA

101 dagen challenge – dag 12
LOSLATEN
Vandaag mocht ik bij een TRE-middag zijn.
In een veilige omgeving legde de therapeut aan ons uit wat we zouden gaan doen. We gingen een zevental oefeningen doen om stress en diepe chronische spanning los te laten.
Ik mocht de oefeningen doen zolang ik mij veilig voelde op mentaal, fysieke en lichamelijk gebied. Veilig bekende dat ik in het groen of geel zat in cijfers mocht ik niet hoger dan een 7.
Na de uitleg bedacht ik hoe ga ik iets loslaten waarvan ik niet bewust ben dat ik het vasthoud.
Langzamerhand kwam ik meer en meer tot rust. Tijdens de laatste oefeningen begonnen mijn benen te trillen. Het voelde alsof ik de controle kwijt was. Een tel voelde ik me onveilig. Het gevoel te moeten vluchten. Direct kwam de gedachte bij mij binnen, jij hebt de macht om dit te stoppen.
Dat voelde goed.
Ik kon het trillen laten gebeuren. Omdat ik de macht had.
In de trein terug zat ik hierover na te denken.
De macht hebben om los te laten of vast te houden.
Hoeveel macht ervaar jij in je leven om dingen los te laten of vast te houden?
Hoeveel regie heb jij over leven?
Durf jij het leven te leven zoals jij het wilt leven, of word je geleefd?
Als ik naar mij leven kijk heb ik in de afgelopen jaren meer en meer de regie gepakt. Dat gaat met vallen en opstaan.
De training van vanmiddag heeft mij weer even bewust gemaakt van de macht die ik heb.
En dat was een machtig mooi gevoel.
Ik wens je een vol en eigenzinnig leven toe.

101 dagen challenge – dag 11
OGEN – HART – GEDACHTEN
Vanmorgen mochten we als kerk bij elkaar komen.
Afgelopen nacht heb ik slecht geslapen, dus ik was moe.
Voor de dienst drinken we koffie met elkaar, dit is ingesteld zodat kerkleden met elkaar in verbinding komen.
Vanmorgen merkte ik dat ik mensen op afstand hield, ik had geen zin in gesprekken.
Tijdens de dienst ergerde ik mij aan verschillende dingen. Ik gooide het op mijn moe zijn. Eigenlijk verschuilde ik mij erachter. Want ik had tenslotte slecht geslapen.
Ik voelde hoe God tot mijn hart sprak. Hij liet mij zien wat ik met mijn houding deed.
Dat ik
Daar waar God wilde dat ik in verbinding kwam – daar trok ik mij terug
Daar waar God wilde dat ik mij op Hem richtte – ergerde ik mij.
Even voelde ik mij zo schuldig, ik was toch naar de kerk gegaan om mij op God te richten.
God is zo goed bij Hem is geen veroordeling. God is liefde. Hij noemt mij Zijn geliefde kind.
Al deze gedachten gingen in een split second door mijn hoofd.
Gods onverdiende genade is er elke dag voor mij. Ik heb Gods leiding zo nodig.
Alleen dan kan ik functioneren zoals God het bedoeld heeft.
Alleen dan kan ik er zijn voor anderen.
Het werd een geweldige dienst.
Waarin God sprak tot de gemeente
Een dienst waarin ik mij mocht verbinden met anderen.
Bid altijd voor
Ogen die het beste in mensen zien
Een hart dat het ergste vergeeft
Een geest die het slechte vergeeft,
En een ziel die nooit het geloof in God verliest
Ik bid je een goede week toe

101 dagen challenge – dag 10
GEZOND – GENIETEN – GELUKKIG
Al jaren weet ik dat ik hoog sensitief ben.
Dat maakt dat ik extra gevoelig ben voor geuren, smaken, kleuren, aanrakingen en geluiden.
Vandaag was ik bezig om een lekker drankje te maken.
De mandarijnen moesten nodig op. In combinatie met de sinaasappel en grapefruit, was het een heerlijk drankje. Met dat ik ermee bezig was, de geuren rook, de kleuren zag de smaak proefde, ging er een gevoel van gelukkig door mij heen.
Met dat ik hier sta denk ik terug aan het vuurwerk van afgelopen zomer in Frankrijk. Omdat deze ervaring zo anders was.
Ik zat met veel anderen op het veld, het vuurwerk begon met harde muziek, toen kwamen de flitsen, de knallen, de geur van het brandende vuurwerk en begonnen er dingen op ons neer te vallen, dat bleek om stukjes verbrand vuurwerk te gaan. Ik probeerde het te negeren. Probeerde mij te focussen op wat er om mij heen gebeurde, maar langzamerhand leek mijn focus te verkleinen, mijn hartslag ging omhoog. Mijn ademhaling versnelde zich. Hoe hard ik er ook tegen vocht. Ik raakte in paniek. Ik moest hier weg.
Ik vond mijzelf terug aan de zijkant van het veld met mijn rug tegen een gebouw aan.
Paniek, paniek, paniek
Hoe dan? Ik kon het op dat moment niet uitleggen.
Terwijl ik aan deze gebeurtenis terugdenk, merk ik dat mijn ademhaling weer veranderd. Mijn hartslag loopt op. Ik zit weer in het moment.
Dan dringt de geur van het geperste fruit mijn neus binnen.
Ik focus mij terug op de kleuren, geuren en de smaak en ben dankbaar voor dit moment.
Dit moment waarop ik kan genieten van de overvloed waardoor ik versgeperst fruit kan drinken.
De heerlijke geuren kan ruiken, de zachte schillen van het fruit kan voelen, de combinatie van de verschillende kleuren fruitsappen door elkaar heen kan zien en de heerlijke smaak kan proeven. Er gaat een zucht van verlichting door mij heen.
Soms heb je niet veel nodig om gezond te genieten en gelukkig te zijn in het moment.

101 dagen challenge – dag 9
VERWACHTINGEN
Iedereen heeft verwachtingen in het leven.
Het woordenboek zegt er het volgende over:
Verwachting/ verwachten/ verwacht English expectation – hetgeen waarvan op grond van huidige feiten of omstandigheden wordt vermoed dat het zal gebeuren; hetgeen waarop men rekent.
Of je nu verwacht
- dat er bezoek komt
- dat je een schriftelijke overhoring krijgt
- dat je op reis gaat
- dat de energieprijzen omhooggaan
- dat je over een paar maanden een kindje krijgt
- het nieuwe boek van je favoriete schrijver waar je zo naar uit kijkt
- dat het een zonnige dag wordt
- enz.
We kunnen ook verwachtingen hebben van andere mensen.
Je verwacht
- dat de ander mee helpt op dat weekendje weg
- dat de ander ziet dat je pijn hebt
- dat de ander wel hulp zal aanbieden
- dat de ander afstand zal bewaren
- dat de ander wel blij zal zijn om jou te zien
- enz.
Zoals het woordenboek zegt het zijn verwachtingen vermoedens die kunnen gebeuren, maar het hoeft niet.
- Hoe ga je ermee om als die reis niet doorgaat doordat de reisorganisaties staken?
- Hoe ga je ermee om als de schriftelijke overhoring waar je zo lang voor geleerd hebt niet door gaat doordat de leraar ziek is?
Het probleem als je verwachtingen hebt van andere mensen is, dat als deze verwachtingen niet uitgesproken zijn/ overlegd zijn vaak, de ander niet weet dat jij die verwachtingen hebt.
Wat als die ander niet handelt in de verwachting die jij had.
Hoe reageer jij dan? Word je boos op die ander, zeg je niets en voel je je afgewezen, had je al verwacht dat de ander niets zou doen. Ben je verdrietig en sluit je dit op in je lichaam?
Spreek je verwachtingen uit naar de ander. Als we samen weg gaan verwacht ik dat jij ook meehelpt met het eten, schoonmaken, enz. Als je vertelt dat je veel pijn hebt dan kan de ander daar rekening mee houden.
Maar je kunt ook verwachtingen hebben van jezelf
Je verwacht
- dat als je afvalt je wel gelukkiger zal zijn
- dat als je die opleiding doet je dan beter in de markt zal liggen
- dat mensen je aardig zullen vinden
- of juist niet, dat niemand op dat feest met je zal praten dat jij nooit iets zal leren
- dat jij niet goed genoeg bent.
De verwachtingen die je aan jezelf stelt, wat als je ze niet waar kunt maken. Hoe ga je daarmee om?
- Word je boos op jezelf
- doe je jezelf lichamelijk pijn
- ga je eten of juist niet
- haat je jezelf.
Het is goed om te kijken of de verwachtingen die jij hebt op waarheid berusten. Waar de verwachtingen vandaan komen.
Zijn het je eigen verwachtingen of zijn het verwachtingen die je omgeving aan je stelt.
- Misschien waren je ouders alleen trots als jij hoge cijfers haalde.
- Misschien werd er van jou verwacht dat jij het familiebedrijf over zou nemen.
- Misschien werd er van jou verwacht dat jij een academische functie zou gaan vervullen.
- Het kan ook zijn dat je omgeving verwachtte dat jij niets in het leven zou bereiken.
- Het kan ook zijn dat je de negatieve verwachtingen van anderen voor waar bent gaan aannemen en je leven ernaar bent gaan indelen.
Mensen die niet veel goeds van zichzelf verwachten zijn vaak mensen die zichzelf zo klein mogelijk proberen te maken. Ze dragen kleding die onopvallend is. Ze kijken vaak omlaag omdat ze weinig tot geen oogcontact met anderen maken.
Verwachtingen kunnen bijgesteld of losgelaten worden. Hoe? Door de verwachtingen onder de loep te nemen en ze te beoordelen op waarheid. Hoe? Door de verwachtingen uit te spreken, uit te schrijven, bekend te maken.
Ga dan nadenken over nieuwe verwachtingen. Begin klein.
Waarom verwacht je dat je gelukkig zal zijn als je afgevallen bent. Kijk eens naar wie jij bent. Vraag anderen hoe ze jou zien. Anderen die eerlijk tegen je zijn. Als jij nu niet gelukkig bent met je zelf zal dat niet veranderen als je afvalt. De clou ligt in jezelf accepteren zoals je nu bent. Dit betekend niet dat je ook zo moet blijven, maar als je jezelf accepteert zoals je nu bent en als je blij bent met jezelf helpt dat wel in het veranderingsproces.
Is het waar dat als jij die opleiding doet, dat je dan beter in de markt ligt.
Wanneer ben jij goed genoeg?
Het kan ook zijn dat je op de verkeerde plek werkzaam bent.
Waarom verwacht jij dat mensen je leuk vinden of niet? Als je goedkeuring van anderen nodig hebt betekend dit dat jij dit moet verdienen. Een belangrijke stap om je behoefte aan goedkeuring te overwinnen, is jezelf accepteren voor wie je bent.
Verwachtingen benoemen
- Wil je een boek schrijven begin dan met het eerste woord, dan volgt de rest.
- Wil je gaan sporten begin dan klein, Verwacht niet dat als je net begint dat je dan direct de marathon kunt rennen of mee kunt doen met de Olympische spelen. Dat kost tijd, energie, volharding.
Nogmaals kleine stapjes die haalbaar zijn.
Dit kun je alleen doen – maar als dit samen met mensen doet die jij vertrouwt, mensen waarvan je weet dat ze jou zullen steunen. Door mensen bij je traject te betrekken kun je samen met hen de stappen die je hebt behaald vieren. Maar ze kunnen je ook motiveren om vol te houden.
Het geheim van geluk is lage verwachtingen hebben.
Warren Buffett – Amerikaans investeerder en zakenman 1930

101 dagen challenge – dag 8
IDENTITEIT
Identiteit is het begrip wat gegeven wordt aan iemand persoonlijkheid.
Het gaat hier om de officiële gegevens zoals:
Naam
Geboortedatum
Kleur van de ogen
Het karakter
Het beeld wat anderen van de persoon hebben. (Imago)
Vingerafdruk
Enz.
Identiteit is wat iemand uniek maakt.
Wat maakt jou uniek?
Wat maakt jou tot de persoon die jij bent?
Durf jij uniek te zijn?
Kun jij ten diepste de persoon die jij bent bedoeld te zijn?
Of schik jij je naar de verwachting van anderen.
Twee jaar terug had ik op school een les over identiteit
Ik heb deze les als volgende verwoord
Identiteit in Christus
Identiteit geeft je als mens
Het recht van bestaan
Ieder mens is uniek en in dit uniek zijn ben je als mens onvervangbaar.
Besef jij hoe uniek jij bent?
Besef jij dat jij als persoon
Onvervangbaar bent.
Dat er niemand is zoals jij
En ook nooit meer zal komen?
Mens wat ben je mooi!!!!!
Ik wens je toe dat jij als de unieke mens die jij bent volkomen tot je recht zal komen.
En mocht je hierbij hulp kunnen en willen gebruiken, dan kan je contact met mij opnemen
MENS WAT BEN JIJ MOOI!!!!

101 dagen challenge – dag 7
Men kan alleen aan anderen leren wat men zelf heeft geleerd en in zijn eigen leven heeft toegepast.
Mijn man was ooit (lang, lang geleden) brood-banketbakker.
Er waren in zijn tijd verschillende manieren om bakker te worden.
Via de praktijk bakkersopleiding of via de bakkersopleiding in Wageningen.
De bakkers die in de praktijk werden opgeleid leerden stapje voor stapje hoe producten werden gemaakt. Wat er gebeurde als je bepaalde ingrediënten bij elkaar deed, en ga zo maar door.
Alles wat ze maakten werd dezelfde dag nog gebakken, gekookt en verwerkt.
De bakkers die van de hogeschool in Wageningen kwamen leerden tot in de puntjes hoe producten verwerkt werden. Ze leerden wat er gebeurde als bepaalde ingrediënten bij elkaar werden gedaan.
Alles werd tot in de procenten berekend. Op papier.
Het gebeurde in de bakkerij geregeld dat deze twee groepen tegenover elkaar stonden.
De bakkers die het in de praktijk geleerd hadden deden ingrediënten bij elkaar die volgens de hoog geschoolde bakkers niet bij elkaar konden.
En toch werd het uiteindelijke product een succes.
Hiermee wil ik niet zeggen dat de hoog geschoolde bakkers minder goed zijn.
Absoluut niet!
Er waren eens twee mensen
Beide mochten voor een grote groep mensen iets te vertellen.
Beide hadden hetzelfde onderwerp om over te vertellen.
Namelijk: Bepaalde gebeurtenissen in ervoor zorgeden dat het leven een uitdaging was.
Beide personen waren vol passie over dit onderwerp.
Beide personen hadden alles wat ze wilden vertellen beschreven op een papier of hun tablet.
Beide hadden dezelfde tijd nodig om dit te vertellen.
Beide personen hadden evenveel tijd gekregen om zich voor te bereiden.
Beide personen hadden dezelfde toegang om dingen aangaande het onderwerp op te zoeken.
Beide personen waren even oud of jong.
Beide personen hadden dezelfde achterban om vragen aan te stellen.
Toen de grote dag daar was en deze personen “eindelijk” aan de grote groep mensen mochten vertellen wat zij te weten waren gekomen. Was er in eerste instantie geen verschil te horen in datgeen wat ze deelden met de mensen. Maar naarmate de personen meer en meer deelden werd de ene groep toehoorders steeds stiller terwijl de andere groep toehoorders juist rumoeriger werd.
Bij de ene groep toehoorders biggelden er tranen over de wangen
Terwijl de andere groep onbewogen bleef.
Toen het tijd werd om vragen te stellen had de ene persoon er veel moeite mee om de vragen te beantwoorden. Vaak moest hij dingen opzoeken. Als hij al antwoord gaf dan was het omdat die persoon dacht dat het zo was of zo moest zijn.
Terwijl de andere persoon antwoord gaf op alle vragen, soms tot tranen toe geroerd.
Waarom was de uitwerking van deze twee groepen zo verschillend?
Omdat de ene persoon alles vanuit boekjes, het internet, enz. had gehaald
Terwijl de andere persoon alles zelf doorleeft had. Hij wist uit eigen ervaring waar hij het over had.
Zoals de tekst bovenaan beschrijft Men kan alleen aan anderen leren, wat men zelf heeft geleerd en in zijn eigen leven heeft toegepast

101 dagen challenge – dag 6
GEVEN IS BETER DAN ONTVANGEN
Persoonlijk vind ik niets zo leuk als geven.
Of het nu kaartjes sturen is, knuffelen, aandacht, cadeautjes, iets voor een ander doen.
De voorbereidingstijd, de uitvoering en de reactie zijn leuk.
De ontvangers gaan stralen, voelen zich gezien en worden er blij van.
Dit allemaal is heel erg fijn.
Het maakt dat ik mij goed voel.
Zo fijn als ik het vind om iets te geven, zo moeilijk vind ik het om iets te ontvangen.
Ik heb er zelfs mooie woorden bij.
Nee hoor, ik hoef niets
Dat is echt net nodig
Het is beter te geven dan te ontvangen.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Waarom reageer ik zo?
Omdat ik niemand tot last wil zijn.
De ander heeft het al zo druk
Iemand anders kan de aandacht beter gebruiken.
Zo kan ik van alles verzinnen.
Maar als het voor mij beter is om te geven dan te ontvangen, dan is dat voor een ander ook zo.
Vandaag was ik blij verrast met dit lieve zelf gemaakte kaartje
Ik heb het vol vreugde ontvangen.
De afzender ervoor bedankt en geniet er nog van.
Soms is ontvangen beter dan geven.

101 dagen challenge dag 5
TWIJFEL
Iedereen kent twijfel in zijn of haar leven.
Maar weet je dat twijfel je berooft van zegeningen
Natuurlijk God zegent ons overvloedig, maar wij houden veel zegeningen tegen door onze twijfel.
————————————————————————————————————————————————————————————————
Er was een vader hij had meerdere kinderen en elke morgen stond hij vroeg op om het ontbijt te verzorgen voor zijn kinderen.
Tegen de tijd dat de kinderen naar beneden kwamen rook het hele huis heerlijk naar gebakken bacon (ik hoop dat je gegeten hebt), roereieren, versgebakken broodjes, wafels, en ga zo maar door.
Alle kinderen kwamen na elkaar binnen en namen plaats aan de ontbijttafel.
De laatste kwam binnen met een vragende blik in zijn ogen.
“Wat is er zoon?’; vroeg de vader
Pap, er is toch we ontbijt?
Zijn vader keek hem ontzet aan. Natuurlijk.; antwoordde zijn vader.
De zoon ging zitten en nadat de vader gedankt had voor het eten kon het ontbijten beginnen.
Er was voor iedereen meer dan genoeg.
Verzadigd vertrokken de kinderen na het ontbijt elk huns weegs.
De vader dacht niet meer aan het voorval tot de volgende dag.
Wederom vroeg de zoon bij het ontbijt, er is toch wel ontbijt hè?
De vader was wederom verbaasd en bedacht dat zijn zoon veel twijfels had in zijn leven.
Hij twijfelde of zijn vader hem zou komen ophalen van school
Hij twijfelde of zijn vader bij zijn voetbaltraining zou zijn
Hij twijfelde of zijn vader hem naar zijn vriend zou brengen na schooltijd.
Zo twijfelde hij aan veel dingen die voor de vader de normaalste zaak van de wereld waren.
In alle jaren van zijn leven had de vader de zoon alles gegeven wat de zoon nodig had en toch twijfelde de zoon aan zijn vader.
De vader wilde zijn zoon een les leren.
De volgende dag vroeg zijn zoon wederom; ‘pap, er is toch wel ontbijt hè?’. De vader antwoorde dat er wel ontbijt was maar niet voor deze zoon.
Hij moest aan tafel zitten terwijl de rest van de kinderen ontbeten.
Na het ontbijt liep de zoon verdrietig weg.
Zijn vader riep hem terug.
Met tranen in zijn ogen zei de vader; ‘mijn zoon, je hele leven heb ik je alles gegeven wat jij nodig had zonder dat je erom hoefde te vragen.
Waarom twijfel je aan de zegen die ik jou wil geven?
De zoon keek zijn vader met betraande ogen aan en schudde met zijn schouders.
Wederom stelde de vader dezelfde vraag; ‘Waarom twijfel je aan de zegen die ik jou wil geven?’.
Heb ik je ooit geen ontbijt gegeven?
Heb ik je ooit niet van school gehaald zonder ervoor te zorgen dat er iemand anders stond om je op te halen?
Ben ik ooit niet bij je voetbaltrainingen of wedstrijden geweest?
Op alle vragen schudde de zoon zijn hoofd in ontkenning.
Waarom twijfel je dan aan wat ik je voor je doe?
De vader trok de zoon in zijn armen en verzekerde hem van zijn liefde voor hem en dat hij altijd voor zijn zoon zou zorgen.
De volgende morgen stond de vader in de keuken het ontbijt klaar te maken toen hij harde stemmen hoorde.
Hij liep naar de trap om te horen wat er aan de hand was.
Wat hij hoorde maakte dat hij een brede glimlach om zijn mond kreeg.
Joehoe ontbijten.
Ik weet niet wat we gaan eten, maar ik weet wel dat we gaan ontbijten.
Ik weet niet hoeveel ik kan eten, maar ik weet wel dat er genoeg zal zijn voor iedereen.
Daarna ga ik naar school en weet ik zeker dat papa ons zal brengen en er weer zal zijn om ons op te halen.
Er klonk gemurmel van de andere kinderen die nog slaperig naar de uitspraken van hun broer moesten luisteren.
De vader ging verder met het ontbijt en niet veel later voelde hij twee armen om zich heen.
Zijn zoon drukte zich tegen hem aan en zei; ‘Pap, dank je wel voor al het goede dat jij mij elke dag weer geeft. Ik heb zoveel zin in dit ontbijt’,
Zonder de reactie van zijn vader af te wachten ging de zoon aan tafel zitten.
Net zoals deze zoon zitten ook wij vol twijfels.
Maar Wij hoeven niet te twijfelen aan de zegeningen die God ons wil geven.
Want als je twijfelt kan God je niet ten diepste zegenen.
Voorwaar, Ik zeg u, wie tot deze berg zou zeggen, hef u op en werp u in de zee, en in zijn hart niet zou twijfelen, maar geloven, dat hetgeen hij zegt geschiedt, het zal hem geschieden. Marcus 11:23
Dus strek je uit naar die zegeningen en dank God op voorhand voor de zegeningen die nog gaan komen.
Ik zie uit naar wat God gaat doen ik jou en mijn leven

101 dagen challenge – dag 4
FOUTEN
Iedereen maakt fouten. Grote fouten, kleine fouten.
Het woordenboek zegt hierover:
I de fout zelfst. naamw. (m./v.) Uitspraak: [fɑut] Verbuigingen: fout|en (meerv.) iets dat niet juist is. https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Fout/1
Hoe iemand met fouten maken om gaat is verschillend.
De ene persoon zegt sorry en leeft verder. Terwijl de andere persoon zichzelf verwijt maakt en niet van de fouten los lijkt te komen. Zo perfectionistisch is dat fouten maken niet in het hoofd past.
Hoe iemand reageert kan van veel verschillende factoren afhangen.
Maar één ding hebben ze allemaal gemeen, de opvoeding.
Hoe ben je opgevoed, met opvoeding bedoel ik niet allen je gezin van herkomst, maar ook de scholen, de clubs waar je was, je vriendengroep.
Mocht jij fouten maken, of mocht jij geen fouten maken.
Had en aan een bepaalde maatstaf te voldoen.
Moest jij vechten voor jou plekje:
- In je gezin
- Op school,
- Je sport dan wel spelclub,
- Op je werk
- In de kerk
- enz.
Fout: Het niet voldoen aan een voorwaarde of norm. Bron: Kennisconsult
Wat als jij niet voldoet aan de norm die anderen aan jou stellen?
- Je bent de enige met blond haar.
- Je stottert
- Je kleding is anders
- Je taal is anders
- Je cultuur is anders
- Je articulatie is anders
- enz.
Hoe ga je daarmee om?
Maar wat als jij zelf de norm stelt voor jezelf.
- Alle anderen zijn beter in hun werk dan jij
- Zien er mooier uit dan jij
- Lijken gelukkiger dan jij
- Kunnen zich beter verwoorden dan jij
- Zijn slanker dan jij.
Laat de angst om fouten te maken los en leef je leven met volle teugen.
Je leeft maar één keer
Leer van je fouten, met vallen en vooral weer opstaan.
De grootste fout die je kunt maken is geen fouten maken.

101 dagen challenge – dag 3
MACHT
We waren in gesprek met een bevriend gemeentelid.
We hadden het over wie de macht heeft in ons huis.
We keken elkaar aan maakten er grappen over, maar het bleef in mijn hoofd rond spelen.
Wie heeft de macht in jullie huis?
Nu had ik een heel evangelisch antwoord geven en kunnen zeggen dat God de macht heeft, maar als ik eerlijk ben pak ik zelf geregeld de macht.
Het woordenboek zegt het volgende over macht:
Vermogen/kracht om iets te (laten) doen zoals je wilt
Voorbeelden: `macht uitoefenen`,
`de ouderlijke macht`
Uit alle macht proberen (proberen met heel veel inspanning en moeite)
Niet bij machte zijn om … (… niet kunnen)
Op de site van de Politie staat het volgende:
Het vermogen van een mens om invloed uit te oefenen op een ander, zowel met als zonder diens instemming.
Ik ben coach in mijn werk mag ik mensen begeleiden in hun leven.
De ene keer gaat het om een korte wandeling, de andere keer mag ik langer met iemand optrekken.
Terwijl ik nadenk over macht moet ik denken aan mijn coachees.
Neem ik de macht
Geef ik ze de macht in handen.
Krijg ik de macht
En waarom
Daar waar coachees aan het begin van het begeleidingsproces het gevoel hebben de macht verloren/ weggeven hebben
Bloeien ze gaandeweg het begeleidingsproces op, omdat ze stukje bij beetje gaan ervaren dat door keuzes te maken vanuit hun hart. Ze de macht weer terugkrijgen. De macht om te veranderen.
Een nog mooier mens te worden dan ze al waren.
Dieperliggende problemen ontrafelen en opruimen.
Kortom doordat ze de macht over hun leven terig te krijgen ze meer en meer ruimte.
Ruimte in hun hoofd, ruimte in hun lichaam hierdoor komen ze beter in hun vel te zitten.
Macht over je leven betekend dat je je leven kunt leven, zonder bang te zijn voor wat anderen zeggen over hoe jij je leven leeft.
Het betekent dat je de macht pakt over je eigen gedachten, en waarom je die denkt.
Het betekent dat je durft te kijken naar waar de pijnpunten in je leven zitten, en deze aanpakken.
Ik wens je een machtig mooi leven

101 dagen challenge – dag 2
VERANDERING
Verandering gaat om volhouden en leren.
Op 21 september ben ik gestart met de 101 dagen challenge
Dit houdt voor mij in dat ik elke dag een blog ga plaatsen, of een posts
Deze blogs/ posts zullen gaan over mij als coach, maar ook over dingen die spelen in mijn leven.
Juni – juli – augustus ben ik in Frankrijk geweest.
Ik mocht hier koken voor een team op een camping.
Het was een bijzondere ervaring waar ik veel nieuwe prachtige mensen mocht ontmoeten.
Vrienden mocht ontmoeten en zo onze vriendschap vernieuwen.
Deze camping ligt in een heuvelachtig landschap.
Om bij de keuken te komen moest ik elke dag berg af en heuvel op.
Wat vergeten – heuvel af en berg op en weer terug.
Al dat lopen maakte dat ik me steeds beter in mijn vel ging voelen.
Mijn conditie ging vooruit en hierdoor kreeg ik meer lucht in mijn longen.
Nu, terug in Nederland, merk ik dat ik de wandelingen mis.
Vooral het doel ervan. Ergens komen om vervolgens dienstbaar te zijn.
Hier in Nederland bestaat mijn werk vooral uit thuis bezig zijn.
Ik merk dat ik mijzelf moet motiveren om actief te worden.
Daarnaast speelt ook mee dat ik in Frankrijk mijn rechterpols heb geblesseerd waardoor ik beperkt ben in mijn bezigheden.
Er zijn maar weinig hobby’s die ik nu kan uitvoeren.
Samen met deze 101 dagen challenge ga ik het commitment aan met mijzelf om elke minimaal een half uur actief bezig te zijn.
Voor nu zal zich dat beperken tot wandelen, maar zodra mijn pols weer functioneert zoals het moet houdt niet mij meer tegen.

101 dagen challenge – dag 1
START
Op dinsdag 30 augustus 2022 ben ik teruggekomen in Nederland, na 3 maanden Frankrijk.
Door een val was ik niet in staat mijn leven op te pakken zoals ik wilde, zoals ik gedacht had.
Verdrietig (lees zielig) op de bank kwam ik op facebook een herinnering tegen. Een aantal jaren was ik op 1 september een dankbaarheid challenge gestart.
Terwijl ik de posts las klikte er iets in mijn hart.
Ik kon verdrietig op de bank blijven zitten of ik kon de dingen gaan benoemen waar ik dankbaar voor ben.
Want dankbaarheid is de kortste weg naar geluk.
Het voelde goed om positief bezig te zijn.
Inmiddels het ik 21 dagen gehad.
Ik weet niet hoe lang ik nog doorga, maar het is goed om dankbaar te zijn.
Gisteren plaatste Hugo bakker een 101 dagen challenge want 2022 duurt nog 101 dagen.
Ik heb mijzelf gecommitteerd om mee te doen.
Waarom?
Omdat ik mensen wil inspireren. En ja ook nieuwe klanten wil. De laatste 101 dagen van 2022 nog specialer maken dan ze al gaan worden. Want elke dag is speciaal.